Είδαμε το Βίρα τις άγκυρες των Ρέππα -Παπαθανασίου σε παραγωγή ΚΘΒΕ και σκηνοθεσία Αστέριου Πελτέκη στο θέατρο Παλλάς. Μια τρίωρη υπερπαραγωγή , που περνάει μεγάλο μέρος της ιστορίας της επιθεώρησης , αναπαράγοντας γνωστά κομμάτια από παλιές επιθεωρήσεις. Και μέσα απ΄αυτά κομμάτια της ελληνικής ιστορίας. Απ΄τους βαλκανικούς πολέμους και την μικρασιατική καταστροφή , τις αψιμαχίες βασιλικών βενιζελικών , τη δικτατορία του Μεταξά , την κατοχή, τη χούντα και τελειώνει λίγο μετά τη μεταπολίτευση. Η επιθεώρηση , μακρινό τέκνο του Αριστοφάνη , με επιρροές απ΄ το βαριετέ και την κομέντια ντελ άρτε. Πρώτη σκηνή εκατόν τριάντα χρόνια πίσω και το νούμερο ξεκινάει πλάτη στο κοινό και παίζει σε ένα άλλο κοινό που προβάλλεται καθιστώντας μας έτσι μέρος των παρασκηνίων . Το είδος αγαπιέται μια κι εμπεριέχει τα πάντα, τραγούδι , χορό , αστεία , κριτική για την κατάσταση της εποχής και συγκίνηση. Ταξιδεύει στην Μικρά Ασία και στην Κωνσταντινούπολη κι αργότερα όπου υπήρχε ελληνισμός. Παράλληλα στην παράσταση υπάρχει μυθοπλασία , με τις ζωές των ηθοποιών της επιθεώρησης που εκτυλίσσονται στο πέρασμα του χρόνου ερμηνεύοντας παράλληλα πασίγνωστα νούμερα στο σανίδι , που μέσω του ελληνικού κινηματογράφου έχουν φτάσει ως τις μέρες μας. Η Ροζαλία, άψογα ερμηνευμένη απ΄την Κλειώ - Δανάη Οθωναίου, έκθετο μωρό που αφέθηκε στην πόρτα άτεκνου ζευγαριού του παλκοσένικου και υιοθετείται απ΄αυτό . Μεγαλώνοντας στο θέατρο , γίνεται σπουδαία ηθοποιός της επιθεώρησης την οποία αργότερα εγκαταλείπει για την πρόζα , όπως εγκαταλείπει και το εξώγαμο μωρό της στις καλόγριες για να παντρευτεί τον ευυπόληπτο κύριο του καλού κόσμου . Το μωρό μεγαλώνοντας το σκάει απ΄το μοναστήρι και ακολουθεί την προσταγή των κυττάρων του , γίνεται η ηθοποιός της επιθεώρησης Τζένη Μάγιο που την ζωντάνεψε επί σκηνής η Τατιάνα Μελίδου . Και τις δύο γυναίκες σαν φίλος και συνάδερφος ακολουθεί τις ζωές τους ο Ζανώ, μαγευτικός ο Παντελής Καναράκης ως γκέι αναπαράσταση του θρυλικού Ζαζά , που ήταν και ο πρώτος στην Ελλάδα που έκανε Drag queen show επί σκηνής. Βλέπουμε τις ζωές των μπουλουκιών που έπαιζαν περιοδεύοντας στην επαρχία κακοπληρωμένοι , νηστικοί κάποιες μέρες σε τραπέζια που χρησιμοποιούνταν για δημιουργία σκηνής σε καφενεία απ΄τα οποία πέρασαν οι περισσότεροι γνωστοί ηθοποιοί της κωμωδίας. Μια αντιστοιχία της οικονομικής Ψωροκώσταινας μιας πατρίδας φτωχής και πεινασμένης που προσπαθούσε να επιβιώσει με το τίποτα. Βλεπουμε τον άθλιο θεατρώνη Σταυρόπουλο που ντύθηκε πάνω στον Κώστα Σαντά ο οποίος ερμήνευσε υπέροχα και τον μεθύστακα κλασσικό τύπο της επιθεώρησης και που σαν εργοδότης άλλων εποχών έπινε το οικονομικό αίμα των ηθοποιών , συμμαχούσε με κατακτητές και δικτατορίες και δεν άφησε κανένα αθέμιτο μέσο που δεν χρησιμοποίησε για να γεμίσει το ταμείο. Και μέσα απ΄τις ζωές των ηθοποιών περνάει η ελληνική ιστορία. Η Νικολέττα Βλαβιανού με στόφα μεγάλης κωμίκας μας συγκίνησε πολύ ως Σοφία Βέμπο ερμηνεύοντας τη Ζεχρά που αργότερα γίνεται παιδιά της Ελλάδος παιδιά. Έπειτα ο ελληνικός εμφύλιος που διαδραματίστηκε στο κοινό με δεξιούς κι αριστερούς να χωρίζουν την ελλάδα στα δύο. Βλέπουμε νούμερα που ερμηνεύτηκαν απ΄την Άννα Καλουτά, την Σπεράντζα Βρανά, τη Ζωζώ Σαπουντζάκη , τον Τζίμη Μακούλη που ερμήνευσε και το ομότιτλο τραγούδι , σκηνές από ιστορίες των παρασκηνίων που έχουμε ακούσει , είναι πολύ γνωστές οι μανάδες που προωθούσαν τις κόρες τους με οποιοδήποτε τρόπο, σκηνή από το θίασο του Αγγελόπουλου με το Γιάτσε Μπόρε του Λουκιανού Κηλαηδόνη , πασίγνωστα τραγούδια όπως το Άλα , το Μάμπο Μπραζιλέιρο, το Παναγιά μου ένα παιδί , το Δρόμοι παλιοί του Μίκη Θεοδωρακη κι άλλα που σίγουρα μας είναι οικεία. Τα σκηνικά του Μανόλη Παντελιδάκη εντυπωσιακά και λειτουργικά μας μεταφέρουν σε χώρους , εποχές και θετρικά νούμερα , τα κοστούμια του Νίκου Χαρλαύτη φαντασμαγορικά με πούλιες , φτερά και πούπουλα λειτουργούσαν σαν αντίδοτο στην φτώχεια της πατρίδας μας, οι χορογραφίες του Δημήτρη Παπάζογλου εκτελεσμένες άψογα απ΄όλο το θίασο , η μουσική ενορχηστρωμένη απ΄τον Γιώργο Ανδρέου παιζόταν ζωντανά κατά τη διάρκεια της παράστασης μας έκαναν να περάσουμε καλά στην πολύωρη παράσταση. Νομίζω πως το όραμα των δημιουργών της παράστασης επιτελέστηκε στο έπακρο κι όλοι οι συντελεστές λειτούργησαν σαν μια καλοκουρδισμένη ορχήστρα δίνοντας μας λίγη απ΄τη χαρά και τη φαντασμαγορία των εποχών της επιθεώρησης. Δεν είναι τυχαίο πως το είδος αγαπήθηκε τόσο πολύ απ΄το κοινό σαν να ήταν η φωνή του σε εποχές που η σιωπή ήταν επιβεβλημένη. Άρτιο αποτέλεσμα που μας διασκέδασε και μας ταξίδεψε.

Βίρα τις άγκυρες
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: ΜΙΟΥΖΙΚΑΛ
ΠΟΤΕ: από 19.4.2024 έως 28.4.2024
ΠΟΥ: ΘΕΑΤΡΟ ΠΑΛΛΑΣ
Συγγραφέας: Θανάσης Παπαθανασίου & Μιχάλης Ρέππας
Σκηνοθεσία: Αστέριος Πελτέκης
Πρωταγωνιστούν: Ιορδάνης Αϊβάζογλου, Μαίρη Ανδρέου, Νικολέττα Βλαβιανού, Χαρά Γιώτα, Λευτέρης Δημηρόπουλος, Δημήτρης Διακοσάββας, Ζωή Ευθυμίου, Παντελής Καναράκης, Νίκος Καπέλιος, Αγγελική Κιντώνη, Θάνος Κοντογιώργης, Άννα Κυριακίδου, Χριστίνα Κωνσταντινίδου, Τατιάνα Μελίδου, Δημήτρης Μορφακίδης, Χριστίνα Μπακαστάθη, Κλειώ Δανάη Οθωναίου, Κώστας Σαντάς, Σπύρος Σαραφιανός, Εύη Σαρμή, Θεοφανώ Τζαλαβρά, Ορέστης Τζιόβας, Θάνος Φερετζέλης, Ανδριάνα Χαλκίδη Χορεύει η: Στέλλα Εμίνογλου Μουσικοί επί σκηνής: Βασίλης Γκαγκαβούζης (κοντραμπάσο), Αλέξιος Φούρκας (τρομπέτα), Παναγιώτης Μπάρλας (πιάνο), Αλέκος Παπαδόπουλος (ντραμς), Ορφέας Κάνουρας (μπουζούκι), Σπύρος Μελισσανίδης (ακορντεόν) Συμμετέχουν οι σπουδαστές της Δραματικής Σχολής του ΚΘΒΕ: Κωνσταντίνος Πόποβιτς & Πασχάλης Τερζής.
Άλλοι συντελεστές: Σκηνικά: Μανόλης Παντελιδάκης, Κοστούμια: Νίκος Χαρλαύτης, Χορογραφίες: Δημήτρης Παπάζογλου, Ενορχηστρώσεις και ηχητική επεξεργασία μουσικού υλικού: Γιώργος Ανδρέου, Φωτισμοί: Στέλιος Τζολόπουλος, Μουσική διδασκαλία: Παναγιώτης Μπάρλας