Καλησπέρα σας, κυρία Τζανουκάκη και καλωσορίσατε στην σελίδα μας. Όταν ακούτε τη λέξη θέατρο τι σας έρχεται πρώτο στο μυαλό; Πως σκιαγραφείτε τον '' εαυτό σας ως ηθοποιό '' και τη σχέση του με τον κόσμο του θεάτρου; Ποια αφορμή σας γέννησε την επιθυμία της υποκριτικής;

Με τη λέξη θέατρο μου έρχεται αμέσως στο μυαλό ένας χώρος ,που μόλις μπεις μέσα όλα θα αλλάξουν και θα γίνουν μαγικά. Κρατώ πάντα μέσα μου την πρώτη εικόνα του θεάτρου που αντίκρισα. Όταν ήμουν 4 ετών ο παππούς μου με πήγε σε μία παράσταση στο Δημοτικό θέατρο του Πειραιά. Τον αγάπησα τόσο πολύ αυτόν το φωτεινό χώρο, με τους ηθοποιούς, τα φωτεινά κοστούμια τις ωραίες μουσικές. Κράτησα αυτήν την εικόνα για χρόνια στο μυαλό μου και στην καρδιά μου. Από τη στιγμή, που συμμετείχα στην πρώτη μου θεατρική παράσταση στο γυμνάσιο στα «Μάγια της Πεταλούδας» του Λόρκα ένιωσα πως το μόνο ,που ήθελα από τότε ήταν να είμαι μέλος αυτής της Μαγείας και της Μεταμόρφωσης ,που σου χαρίζει η σκηνή. Θα χαρακτήριζα τον εαυτό μου ως «συνθέτη της σκηνής». Μου αρέσει τόσο πολύ να συνθέτω το χαρακτήρα που πρόκειται να ερμηνεύσω, το παρελθόν του ,το μέλλον του, να ακούσω την αναπνοή του και τη φωνή του, να καταλάβω τις επιλογές του και όλα αυτά να τα συνθέσω μέσα στο παρόν του.

Τι σας συναρπάζει στο θέατρο ως «θεατή» και τι ως «ηθοποιό»;

Με συναρπάζει το καλό θέατρο. Εννοώ οι παραστάσεις εκείνες ,οι οποίες με κάνουν να ξεχνώ ότι είμαι ηθοποιός και με παρασύρουν και βεβαίως με διδάσκουν. Από την αρχαιότητα το θέατρο είχε διδακτικό χαρακτήρα. Αυτό ακριβώς απολαμβάνω: το να διδάσκομαι από σκηνής και να διδάσκω στη σκηνή τα κείμενα των εκάστοτε συγγραφέων.

Φέτος πρωταγωνιστείτε στην παράσταση Η Σονάτα του Σεληνόφωτος του Γιάννη Ρίτσου στο θέατρο Faust, σε σκηνοθεσία Σταμάτη Πακάκη . Πείτε μας λίγα λόγια για το έργο. α) Ποιο είναι το κεντρικό θέμα του έργου; β)Πόσο σας αγγίζει το θέμα αυτό και πως προσεγγίσατε το συγκεκριμένο έργο;

Η «Σονάτα του Σεληνόφωτος» του Γιάννη Ρίτσου πραγματεύεται την ιστορία μιας ηλικιωμένης γυναίκας και τις αναμνήσεις της από άλλες εποχές τότε που απολάμβανε τα προνόμια της άρχουσας τάξης ,που ανήκε . Η Γυναίκα με τα μαύρα, όπως την αποκαλεί ο ποιητής εξομολογείται σε έναν Νέο τόσο την προσωπική της ιστορία όσο και την ιστορία της χώρας μας. Η Γυναίκα αυτή μένει αμετακίνητη στις απόψεις της και στις αξίες που διδάχτηκε από την κοινωνική της τάξη. Αυτό ήταν το δέλεαρ για αυτό το ρόλο. Η δόμηση της ψυχολογίας και της αυτοκαταστροφής της ηρωίδας.

Έχετε κάνει πάρα πολλά πράγματα στο θέατρο, την τηλεόραση, αλλά και τον κινηματογράφο. Υπάρχει κάποια φράση στιγμιότυπο ή παράσταση που σας έχει μείνει ανεξίτηλη;

Με συγκινεί ακόμη η ανάμνηση της κυρίας Άννας Συνοδινού στην παράσταση Ευμενίδες του Αισχύλου όταν σε μία κατάμεστη Επίδαυρο ήρθε πάνω στη σκηνή και μου χάιδεψε το χέρι.

Ποιο είναι το αγαπημένο σας βιβλίο, το αγαπημένο σας τραγούδι και το αγαπημένο σας σημείο στη πόλη.

Το αγαπημένο μου βιβλίο είναι η «Πριγκηπέσα Ιζαμπώ» του Άγγελου Τερζάκη, το αγαπημένο μου τραγούδι είναι ο «Μικρόκοσμος» σε ποίηση του Ναζίμ Χικμέτ και σε μουσική του Θάνου Μικρούτσικου και το αγαπημένο μου σημείο στην πόλη είναι το λιμάνι του Πειραιά.

Πέρα από τις συναντήσεις μας στο Θέατρο Faust κάθε Παρασκευή στις 21:00, υπάρχουν και άλλα άμεσα σχέδια για την φετινή σεζόν;

Υπάρχουν πολλά σχέδια για το καλοκαίρι αλλά προς το παρόν δεν είναι ανακοινώσιμα.

Θα θέλαμε να κλείσουμε με κάτι που θέλετε εσείς να πείτε για το Θεατρο.gr .

Είναι ένα τόσο αξιόλογο site όπου μπορείς να μάθεις τα πάντα για τις παραστάσεις που παίζονται τώρα όπως και για τις επικείμενες.