Συνέντευξη της Μαρίας Καραγκιοζίδου, στο θεατρο.gr.
Συνέντευξη της Μαρίας Καραγκιοζίδου, στο θεατρο gr.
1) Καλησπέρα σας και καλωσορίσατε στην σελίδα μας.
Πώς θα συστήνατε τον εαυτό σας στο αναγνωστικό μας κοινό;
1. Καλησπέρα σας! Σας ευχαριστώ πολύ κι εγώ για την φιλοξενία!
Είμαι η Μαρία γεννήθηκα, μεγάλωσα στην Θεσσαλονίκη, είμαι ηθοποιός και έχει περίπου ένα χρόνο που ζω και εργάζομαι στην Αθήνα.
Λατρεύω τον σύγχρονο χορό και τις ηλιόλουστες μέρες.
Δεν αντέχω την αδικία και θα ήθελα να συνεργάζομαι πάντα με όμορφους και εμπνευστικούς ανθρώπους.
2) Μετά από τα συνεχόμενα sold out στη Θεσσαλονίκη και την ενθουσιώδη υποδοχή του κοινού σε Πάτρα, Γιάννενα, Βέροια και Κοζάνη, η παράσταση «Προσοχή: Εκτελούνται Έργα» έρχεται στην Αθήνα για τέσσερις μόνο παραστάσεις.
Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για τον χώρο Ροές και για την παράσταση; Ποιες ήταν οι πρώτες σας σκέψεις όταν διαβάσατε το κείμενο του έργου;
2. Η παράσταση μας «Προσοχή: Εκτελούνται Έργα» έχει ήδη ολοκληρώσει έναν κύκλο παραστάσεων στην Αθήνα, στο Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο Εμπρός και είμαστε πολύ χαρούμενοι που το ταξίδι μας στην Αθήνα συνεχίζεται στο θέατρο Ροές αυτή τη φορά!
Η σύλληψη του έργου ξεκίνησε από τη Νοεμή Βασιλειάδου, την σκηνοθέτρια της παράστασης και το κείμενο διαμορφώθηκε κατά την διάρκεια των προβών έπειτα από έρευνα των γεγονότων της ιστορίας του μετρό, συνεντεύξεις εμπλεκομένων, ερωτηματολόγια και προσωπικές μας σκέψεις.
Έτσι το μετρό ένα έργο που παραμένει ανολοκλήρωτο εδώ και 19 χρόνια έγινε το όχημα για να μιλήσουμε για όλα όσα μας απασχολούν ως νέους ανθρώπους της πόλης, και να προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε τι μας κινητοποιεί και τι μας α- κινητοποιεί, τι μας κρατάει εδώ και τι μας διώχνει.
Η παράσταση είναι μια διαδρομή από το ανέκδοτο προς την συλλογική πληγή, από την ψευδαίσθηση στην πραγματικότητα, και από το πολιτικό στο προσωπικό.
Αναρωτηθήκαμε ποια είναι η σχέση μας με τον δημόσιο χώρο, τι σημαίνουν οι κλειστοί δρόμοι, τι σημαίνει να έχουν κουκουλωθεί εγκλήματα μπροστά στα μάτια σου και εσύ να μένεις ακίνητος περιμένοντας μια «μετακίνηση» που δεν έρχεται ποτέ.
Κάπως έτσι δημιουργήθηκε η παράσταση που μιλώντας για το μετρό μιλάει τελικά για την ζωή μας.
3) Το μετρό της Θεσσαλονίκης πλέον είναι ο πιο διαδεδομένος αστικός μύθος της συμπρωτεύουσας. Πώς θεωρείτε ότι επηρεάζει τους πολίτες αυτή η αναμονή της υλοποίησης του;
3. Μέσα σε αυτά τα 19 χρόνια η πόλη άλλαξε ριζικά. Μαγαζιά έκλεισαν, δρόμοι έγιναν απροσπέλαστοι και επικίνδυνοι τα βράδια, γειτονιές ολόκληρες ερημώσανε. Αυτές είναι κάποιες από τις φανερές πληγές της Θεσσαλονίκης, που όμως δρουν και εσωτερικά και διαμορφώνουν πολίτες γεμάτους φόβους και ανασφάλειες.
Πολύ γρήγορα στην διάρκεια των προβών καταλάβαμε πως η συνθήκη της αναμονής έχει εγκαθιδρυθεί τόσο πολύ στην πόλη που πια και η ζωή μας μοιάζει κάπως με το μετρό που δεν προχωράει, που περιμένει την ανάπτυξη, που κολλάει.
4) α) Ποιος είναι ο ρόλος σας;
β) Θα μας πείτε λίγα πράγματα και για τους υπόλοιπους ήρωες του έργου;
4.(α,β) Το έργο δεν έχει γραμμική αφήγηση και ενιαία πλοκή αυτό σημαίνει πως δεν υπάρχουν σταθεροί χαρακτήρες από την αρχή ως το τέλος. Κάθε σκηνή φωτίζει μια διαφορετική οπτική του θεματικού πυρήνα. Και ο κάθε ηθοποιός περνάει από διάφορες συνθήκες, ιστορίες, φόρμες και χαρακτήρες.
Κάπως έτσι είναι και η ιστορία του μετρό, δεν είναι μια. Είναι μύθος, τραύμα, είναι και κωμωδία και τραγωδία.
5) Ποιο είναι το αγαπημένο σας βιβλίο, το αγαπημένο σας τραγούδι και το αγαπημένο σας σημείο στη πόλη;
5. Το βιβλίο που διαβάζω αυτή την περίοδο και νομίζω πως θα καταλήξει να είναι ένα από τα αγαπημένα μου, είναι το 1Q84 του Χαρούκι Μουρακάμι.
Το τραγούδι που δεν βαριέμαι ποτέ όσα χρόνια και αν το ακούω άρα γιατί όχι το αγαπημένο μου, είναι το Somebody to love των Queen.
Το αγαπημένο μου σημείο στην πόλη είναι ο λόφος του Φιλοπάππου, ένα γλυκό καταφύγιο όταν πρωτοήρθα στην Αθήνα που έγινε συνήθεια.
6) Σχέδια για το μέλλον;
6. Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι σε πρόβες για μια νέα παράσταση η οποία θα ονομάζεται «Η πόλη ή πως να κοιμηθείτε ήσυχοι» σε σκηνοθεσία Παναγιώτη Γκιζώτη και κάνει πρεμιέρα στις 19 Απριλίου στο θέατρο Ίσον.