Συνέντευξη του Κωνσταντίνου Κερεστετζή στο θεατρο.gr.

1) Καλησπέρα σας και καλωσορίσατε στην σελίδα μας. Θα θέλατε να μας πείτε λίγα πράγματα για εσάς ώστε να σας γνωρίσουν καλύτερα οι αναγνώστες μας; Σε τι ηλικία ήταν η πρώτη σας επαφή με την ζωγραφική τέχνη και πως αντιληφθήκατε κι αποφασίσατε ότι θέλετε να γίνετε εικαστικός;

Η σχέση μου με την ζωγραφική ξεκίνησε από την παιδική μου ηλικία όταν ήμουν ακόμα επτά ετών. Στο δημοτικό είχα ένα συμμαθητή ο οποίος σχεδίαζε πολεμικές σκηνές... Ήταν κάτι μαγικό αλλά και βαθειά αποκαλυπτικό το γεγονός ότι με λίγες γραμμές δημιουργούσε ένα ολόκληρο κόσμο... Αυτό ήταν... πλέον ήξερα τι ήθελα να κάνω στην ζωή μου .. Από τότε ήμουν ο ζωγράφος για τον κοινωνικό μου περίγυρο... Θυμάμαι να γράφω σε έκθεση με θέμα: "Τι θα γίνω όταν μεγαλώσω", και έγραψα: "Όταν μεγαλώσω θα γίνω ζωγράφος και ας μου λένε ότι είναι το επάγγελμα του φτωχού, εμένα μου αρέσει και θα το κάνω" Ήμουν αλήθεια πολύ τυχερός που βρήκα τον δρόμο μου από τόσο νωρίς...Η ειρωνεία είναι ότι όταν πήγα να ευχαριστήσω αυτόν τον παλιό μου συμμαθητή από την Καβάλα διότι χάρη σε αυτόν βρήκα αυτό που έδωσε νόημα στην ζωή μου και όρισε την πορεία μου απάντησε με έκπληξη..."ζωγράφιζα εγώ μικρός;" Γιώργος Καλογερόπουλος το όνομα του.. Έκτοτε βρέθηκα σε πολλούς χώρους με πολλούς διαφορετικούς δασκάλους στους οποίους οφείλω πάρα πολλά... Στον Κώστα Μεϊμαρογλου οφείλω τη σύνδεση την ζωγραφικής με την αυτογνωσία, την αυτοεξέλιξη και και την συνειδητότητα... στον Κώστα Παπατριανταφυλλοπουλο την αξία και το νόημα της σπουδής της φύσης με ειλικρίνεια και γενναιότητα σε συνδυασμό με την απαραίτητη μελέτη της τέχνης του παρελθόντος... και στον Χρόνη Μπότσογλου οφείλω την κατανόηση της αφηρημένης πλαστικής γλώσσας και σκέψης επάνω στα ζητήματα της τέχνης της ζωγραφικής... Με αυτές τις αξίες πορεύθηκα και συνεχίζω μέχρι σήμερα...

2) Από την Πέμπτη 25 Ιανουαρίου στο "ΧΩΡΟΣ ΤΕΧΝΗΣ ΠΡΟΥΣΗΣ 17" παρουσιάζετε την έκθεση "Ακουαρέλες από το Άγιον Όρος". Θα μας πείτε λίγα λόγια για την έκθεση και για το ζωγραφόσπιτο σας, τον "χώρο τέχνης ΠΡΟΥΣΗΣ 17";

Ο νέος χώρος τέχνης "Προύσης 17" που εμφανίζεται για πρώτη φορά στα εικαστικά δρώμενα των Αθηνών, στην ουσία πρόκειται για κάτι μοναδικό και ιδιαίτερο σαν χώρος. Τι εννοώ.. Στην οδό Προύσης 17 βρίσκεται ένα τριώροφο νεοκλασικό όπου εκεί στεγάζονται το ατελιέ μου, μια μικρή σχολή ζωγραφικής που διατηρώ εδώ και κάποιο καιρό, το σπίτι μου, το εργαστήριο συντήρησης της γυναίκας μου Μαργαρίτας Ντελή, και πλέον ανοίγει ένας νέος κατάλληλα διαμορφωμένος χώρος εκθέσεων που εγκαινιάζεται με την παρουσίαση στις 25 Ιανουαρίου των έργων που φιλοτέχνησα στο Άγιον Όρος πέρυσι το καλοκαίρι. .Έγινε μια ανακαίνιση που κράτησε έξι μήνες αλλά πλέον είναι έτοιμο να ανοίξει και να υποδεχθεί το κοινό...Όλοι οι χώροι θα είναι επισκέψιμοι και αυτό κάνει αυτήν την έκθεση να έχει ένα ιδιαίτερο χαρακτήρα. Ο κύριος Νίκος Βατόπουλος ήταν εκείνος που το βάπτισε και επίσημα μέσα από ένα άρθρο του στην "Καθημερινή" σαν "Το Ζωγραφόσπιτο" και νομίζω ότι του ταιριάζει απόλυτα αφού σε αυτό το σπίτι πριν από μένα έζησαν και δημιούργησαν πολλοί ζωγράφοι και φυσικά το επισκέφθηκαν πάρα πολλοί.

3) Έχετε επισκεφτεί το Άγιο Όρος; Πως ήταν αυτή η εμπειρία για εσάς;

Πρώτη φορά επισκέφθηκα σαν προσκυνητής το Όρος το 1997, όμως η εικαστική μου σχέση ξεκίνησε το 2012 όταν τότε βρισκόμουν σε ένα αδιέξοδο τόσο ψυχολογικό όσο και καλλιτεχνικό. Θεώρησα ότι το να πάω να ζήσω και να ζωγραφίσω στο Άγιον Όρος θα με βοηθούσε να ξαναβρώ τον δρόμο μου και την δύναμη μου... Έμεινα εκεί τρεις μήνες δουλεύοντας πυρετωδώς τόσο καλλιτεχνικά όσο και πνευματικά... Οφείλω να ομολογήσω ότι ήταν ότι καλύτερο μου συνέβη, ήταν λυτρωτικό και βαθειά θεραπευτικό θα έλεγα .. Έκτοτε κρατάω μια ζωντανή σχέση με το Όρος και τους εκεί πατέρες μέσα από τις πολύμηνες παραμονές σε διαφορετικές μόνες γιατί μόνο έτσι νιώθω ότι είναι δυνατόν να επιτευχθεί μια σύνδεση για να αναδυθεί με μια πληρότητα το έργο. Είναι σημαντικό για πολλούς λόγους ότι εγκαινιάζεται αυτός ο χώρος με έργα από το Όρος αλλά ο σημαντικότερος είναι ότι θέλω να αποτελέσει ένα πνευματικό ανάχωμα στην έκπτωση των αξιών που σαρώνει τον κόσμο γύρω μας. Αυτή είναι η τρίτη ατομική με θέμα το Άγιον Όρος και ευελπιστώ να ακολουθήσουν και άλλες ...

4) Πότε και πως ξεκινήσατε να δημιουργείτε τα έργα αυτά;

Αυτή η έκθεση παρουσιάζει την σειρά με τις ακουαρέλες που δημιούργησα κατά την τελευταία μου παραμονή στο Όρος. Είχα προαποφασίσει να μην πάρω λάδια μαζί μου ώστε να βρεθώ αντιμέτωπος με τα προβλήματα της ακουαρέλας, να πειραματιστώ μαζί της και να βρω λύσεις. Δεν ήταν εύκολο στην αρχή αλλά σιγά σιγά βρήκα τον ρυθμό μου και νομίζω ότι προέκυψαν κάποιες αξιοπρεπείς προσπάθειες. Είναι τελείως διαφορετικές οι τεχνικές της ακουαρέλας και του λαδιού γιατί η κάθε μία θέτει τις δικές της παραμέτρους και απαιτήσεις που πρέπει να γνωρίσεις και να σεβαστείς..

5) Ξεχωρίζετε κάποιο από τα έργα σας;

Υπάρχουν κάποια έργα που νομίζω ότι κατάφεραν σε αρκετά καλό βαθμό να εκφράσουν το αίσθημα μου για το φως και τον χώρο με ένα τρόπο ελεύθερο και εκφραστικό.. Η ακουαρέλα είναι δύσκολη στην τεχνική της γιατί απαιτεί μια καθαρότητα στη σκέψη και μια αμεσότητα στην εκτέλεση υπολογίζοντας τον τόνο, το χρώμα και την φόρμα από τις πρώτες κιόλας στρώσεις που θα βάλεις στο χαρτί επειδή επηρεάζουν και καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό το τελικό αποτέλεσμα.

6) Έχετε κάποιους αγαπημένους ζωγράφους από τους οποίους ίσως να έχετε επηρεαστεί;

Οι ζωγράφοι που αγαπάω, θαυμάζω αλλά και μελέτησα για πολλά χρόνια, είναι οι ζωγράφοι της ισπανικής σχολής, Βελάσκεθ, Ελ Γκρέκο, Γκόγια, αλλά αν μιλήσουμε για την ακουαρέλα θα σας πως ότι ενώ είχα δάσκαλο στην σχολή τον Χρόνη Μπότσογλου.. ένα ζωγράφο που ασχολήθηκε πολύ με την ακουαρέλα και ένα μεγάλο μέρος του έργου είναι μέσα από αυτό το υλικό ο καλλιτέχνης που με επηρέασε και με επηρεάζει είναι οι ακουαρέλες του Έντουαρντ Χόπερ, αυτού του Αμερικανού ζωγράφου που μέσα στα έργα του βλέπω αυτήν την μεστότητα νοήματος μέσα από την απλότητα και την ελευθερία στην ανάπτυξη των ζωγραφικών του ιδεών. Τον αγαπάω πραγματικά πολύ...

7) Ποιο είναι το αγαπημένο σας βιβλίο, πίνακας, τραγούδι και σημείο στη πόλη;

Αγαπημένο βιβλίο είναι "Το άγνωστο αριστούργημα" του Μπαλζάκ με την θαυμάσια εικονογράφηση του Πικάσσο. Το πρωτοδιάβασα στα δεκαοχτώ μου και ένιωσα το δέος του καλλιτέχνη στην αναζήτηση του κάλλους και της αλήθειας αλλά ταυτόχρονα και το επικίνδυνο του εγχειρήματος.
Αναμφισβήτητα ο πίνακας που θαυμάζω και αγαπώ είναι "Οι Μενίνες" του Βελάσκεθ, έργο σπάνιας ομορφιάς, σύλληψης και δύναμης.
Το αγαπημένο μου τραγούδι είναι το τραγούδι του Ξυδάκη σε στοίχους Θοδωρή Γκόνη "Μη φοβάσαι" από τον δίσκο "Η εκδίκηση της γυφτιάς"... Μου έδινε κουράγιο για να τολμήσω και να ζήσω πράγματα στην ζωή μου παίρνοντας αποφάσεις τολμηρές, με μεγάλο ρίσκο γιατί δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα άλλο από τους φόβους μας που μας κρατάνε δεμένους και άτολμους στη ζωή...
Και ο αγαπημένος τόπος στην Αθήνα είναι η περιοχή γύρω από την Ακρόπολη... Έχει μια λεπτή αλλά και υψηλή ενεργειακή κατάσταση που ακόμα την εισπράττει κανείς όταν περπατάει γύρω της παρόλη την υποβάθμιση που έχει υποστεί από την επέμβαση του σύγχρονου αστικού τοπίου..

8) Πέρα από την ατομική αυτή έκθεση σας, έχετε και άλλα σχέδια μήπως για την φετινή σεζόν;

Το καλοκαίρι θα ανέβω και πάλι για τρεις μήνες στο Όρος όπου θέλω να γνωρίσω κάποια καινούργια μοναστήρια που ακόμα δεν έχω επισκεφθεί και ζωγραφίσει ώστε σιγά σιγά να συμπληρωθεί ένα corpus έργων που όλα μαζί να αποτελέσουν το υλικό για μια μεγάλη αναδρομική έκθεση μέσα στα επόμενα χρόνια με θέμα τη ζωγραφική μου στο Άγιον Όρος...Μέχρι τότε θα συνεχίσω να ζωγραφίζω μέσα στην Εθνική Βιβλιοθήκη ολοκληρώνοντας αυτήν την σειρά έργων που θα αποτελέσει μέρος μιας ενότητας με έργα και από τις βιβλιοθήκες της Βουλής αλλά και Θεολογικής Σχολής της Χάλκης όπου εκτεθούν κάποια στιγμή στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.

********

ΧΩΡΟΣ ΤΕΧΝΗΣ ΠΡΟΥΣΗΣ 17

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΕΡΕΣΤΕΤΖΗΣ Ακουαρέλες από το Άγιον Όρος
Εγκαίνια: Πέμπτη 25 Ιανουαρίου 2024 στις 20:00
Διάρκεια έκθεσης έως Σάββατο 3 Φεβρουαρίου 2024

Ένα ιστορικό εργαστήρι, ένας τόπος συνάντησης ζωγράφων, μια γωνιά πλημμυρισμένη από μνήμες που κρατούν περισσότερο από έναν αιώνα. Πρόκειται για το σπίτι του ζωγράφου Κωνσταντίνου Κερεστετζή, που, μετά από πολύχρονη προσπάθεια, απέκτησε εκθεσιακό χώρο.
Το μεσοπολεμικό οίκημα στην οδό Προύσης 17, κοντά στον Άγιο Παντελεήμονα, στεγάζει, εκτός από το σπίτι και το ατελιέ του δημιουργού, το εργαστήριο συντήρησης έργων τέχνης της συζύγου του Μαργαρίτας Ντελή. Σε ανεξάρτητο χτίσμα (ένα σπίτι μέσα στο σπίτι) δημιουργήθηκε σύγχρονο εκθετήριο ζωγραφικής του Κερεστετζή, ενώ από δω και πέρα θα λειτουργεί και ως χώρος εκθέσεων και εκδηλώσεων σχετικών με την Ελληνική ζωγραφική. Το βάπτισμα του «ζωγραφόσπιτου» όπως ευφάνταστα τιτλοφόρησε ο Νίκος Βατόπουλος, πρόκειται να γίνει στις 25 Ιανουαρίου, στα εγκαίνια της έκθεσης με τίτλο «Ακουαρέλες από το Άγιον Όρος». Περιλαμβάνει έργα του Κ. Κερεστετζή που φιλοτεχνήθηκαν κατά την πρόσφατη διαμονή του στη Μοναστική Πολιτεία.
Ζωγράφος με σπάνια τεχνική κατάρτιση και με άμεσες ικανότητες σύλληψης του κόσμου, ο Κερεστετζής ακολούθησε από νωρίς το παράδειγμα των παλιών μαστόρων και μετά τη θητεία στην ΑΣΚΤ (εργαστήριο του Χρόνη Μπότσογλου) συνέχισε τη σπουδή στα μεγάλα έργα του παρελθόντος, αρχικά στο Λούβρο και κατόπιν στο Πράδο. Από το 1993 έως το 1998 έκανε ελεύθερες σπουδές στην Ισπανία κι έζησε στο Τολέδο, επιχειρώντας μια ιδιότυπη μαθητεία στον Γκρέκο και στην πόλη που τον ανέδειξε. Παθιασμένος ταξιδευτής, ο ζωγράφος φιλοτέχνησε το «πρόσωπο» διάφορων πόλεων από την Ευρώπη ως τη Λατινική Αμερική, με κύρια την Κωνσταντινούπολη όπου έμεινε εφτά χρόνια (2010-2017). Εκεί επιχείρησε να σκάψει στη συλλογική μνήμη και να «αιχμαλωτίσει» στον καμβά του αναμνήσεις από τους δρόμους του Φαναρίου ως τα Πριγκηπόνησα κι από τα παλιά αρχοντόσπιτα ως τα πρόσωπα των λιγοστών Ρωμιών. Μετά τη μαθητεία του στους μεγάλους δασκάλους της Δύσης, τα τελευταία χρόνια ο Κερεστετζής αντλεί τη ζωγραφική του από τον Άθω.
Πρώτη φορά επισκέφθηκε το Όρος το 1997. Από τότε έκανε συνολικά πάμπολα ταξίδια, πεζοπορώντας επί μακρόν σε δύσβατα μονοπάτια και βγάζοντας τα σύνεργα της τέχνης του όποτε η φύση του το επέτρεπε. Το 2023 έζησε επί 3,5 μήνες σε κελιά και σκήτες, γνώρισε γέροντες και υποτακτικούς, μετείχε σε λιτανείες, αγρυπνίες και πανηγύρεις, κοινώνησε το πνεύμα και το αίσθημα της Αθωνικής Πολιτείας. Στα έργα του αποτύπωσε όψεις ιστορικών μονών, σκητών και ασκηταριών, υμνώντας τη μοναξιά τους σε απόκρημνα σημεία κι ακτές.
Ο Κερεστετζής δεν επιδιώκει να εντυπωσιάσει με ψεύτικα πλουμίδια. Η ζωγραφική γι' αυτόν είναι μια εμπειρία μυστική. Μέσα από το εκστατικό του βλέμμα συλλαμβάνει εκτός από τα ιστορικά μνημεία, πράγματα ταπεινά που συγκροτούν τον κόσμο του μοναχού: τους
φούρνους της μονής, ένα εικονοστάσι, μια καλαθούνα στο οστεοφυλάκιο. Τα πράγματα που περνούν από το βλέμμα, βγαίνουν απ’ το πινέλο του μέσα σε μιαν ατμόσφαιρα καθαρή, αληθινή. Χωρίς επικίνδυνες απλουστεύσεις, κάνει επιλογή από τα στοιχεία που του χρειάζονται κι αποφεύγει κάθε φλυαρία. Δεν δείχνει λιτανείες και γεροντάδες με κεριά. Δεν πάει να υποβάλει έναν αέρα μυστικισμού, ούτε επιδιώκει να κερδίσει την προσοχή με βαρύτιμα βυζαντινά εκφραστικά μέσα. Τι είναι υπερβατική εμπειρία; Δεν είναι το να σου συνέβη κάποτε τούτο ή εκείνο το μυστηριώδες, το απολύτως ξένο προς τη λογική, και τα παρόμοια. Είναι το να ζεις καθημερινά μέσα στο κλίμα αυτό του επέκεινα της λογικής και των ορίων. Είναι το να ζεις στο επέκεινα με τον ίδιο περίπου τρόπο με τον οποίο εμείς ζούμε στο ενθάδε. Η ζωγραφική του γίνεται έτσι όργανο για την προσπέλαση της πραγματικότητας, που τελικά μπορεί να καταλήγει σε ένα όραμα.
Ο Κερεστετζής είναι μια συνείδηση που έζησε το αθωνικό τοπίο, τους ανθρώπους και τα μοναστήρια του. Είδε τον κόσμο με το φως τους κι αυτό θέλησε να «σώσει» στον καμβά του. Το βλέμμα του αγκαλιάζει και διεισδύει, δεν αποκλείει∙ βλέμμα που αποφεύγει τα σχόλια και τις ερμηνείες, που υμνεί τη θεία απλότητα του Κάλλους. Αν τα σπίτια είναι ακτινογραφίες ζωής, πολυμορφικές συνθέσεις που ποτίζουν με την καθημερινότητα του καθενός, το «ζωγραφόσπιτο» συμπυκνώνει μια μικρή ιστορία της εγχώριας τέχνης. Στην αυγή του 2024 ανοίγεται στο κοινό και μας καλεί σε κοινωνία με τον αθέατο κόσμο του Όρους.

Ώρες λειτουργίας έκθεσης:
Καθημερινά 18:00-22:00
Σάββατο 10:00-15:00
Κυριακή κλειστά