Συνέντευξη του Κωνσταντίνου Αβράμη, στο θεατρο gr.

1) α) Κύριε Αβράμη καλησπέρα σας και καλωσορίσατε στην σελίδα μας. Πώς θα συστήνατε τον εαυτό σας στο αναγνωστικό μας κοινό, ως ηθοποιό, φιλόσοφο, δραματουργό, συγγραφέα ή σκηνοθέτη; Τι απ’ όλα αυτά υπερισχύει και γιατί;

Καλησπέρα σας, και σας ευχαριστώ πολύ που με υποδέχεστε τόσο θερμά. Αν πρέπει κάπως να προσδιορίσω τη δουλειά μου, θα ήθελα να μιλήσω με ρήματα, όχι με ιδιότητες. Έχω βρει ένα στενό πεδίο που με ενδιαφέρει πολύ προσωπικά, μια χούφτα από καίρια -για μένα- ζητήματα και τα προσεγγίζω φιλοσοφικά, δραματουργικά, γράφοντας ή σκηνοθετώντας γι' αυτά. Όταν αγαπάμε κάτι, προσπαθούμε να το ερευνήσουμε σφαιρικά, από κάθε δυνατή πλευρά. Το πώς εργάζομαι μπορώ να το απαντήσω, το τι είμαι δεν το ξέρω. Σίγουρα δεν είμαι ηθοποιός.

β) Σπουδάζετε συγκριτική δραματουργία και έρευνα performance στη Φρανκφούρτη. Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για αυτό;

Πρόκειται για μια πολύ όμορφη ευκαιρία που μου δόθηκε πριν από δύο χρόνια. Είχα την δυνατότητα να ζήσω τόσο στη Γερμανία όσο και στο Ελσίνκι, να δω παραστάσεις, να γνωριστώ με δημιουργούς, να συνεργαστώ με πολύ ταλαντούχους ανθρώπους. Επαναπλαισίωσε την αντίληψή μου για το θέατρο. Δεν είναι απαραίτητα οι ανεξέλεγκτες δυνατότητες που μας βοηθούν να ανακαλύψουμε ποιες ιστορίες θέλουμε να αφηγηθούμε και πώς να το κάνουμε· μερικές φορές τα λάθη των άλλων, οι διαφορετικές κουλτούρες, ό,τι δεν μας ταιριάζει μας βοηθά να καταλάβουμε τι θέλουμε και τι έχουμε ανάγκη να δημιουργήσουμε. μέσα από αυτό το πρόγραμμα ήρθα σε επαφή με σπουδαία έργα τέχνης, αλλά και με άλλα, όχι τόσο σπουδαία. και σίγουρα γνώρισα διαφορετικές πολιτικές νοοτροπίες, διαφορετικές φιλοσοφίες και άλλες συνθήκες ζωής και εργασίας.

2) Η αγωνία ιερή - στον αργαλειό της Εύας Palmer Σικελιανού έρχεται από τις 8 Ιανουαρίου για 8 μόνο παραστάσεις, κάθε Δευτέρα και Τρίτη, στις 21:00, στο H.ug (Μελιταίων 14, Πετράλωνα). Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για τον χώρο και για την παράσταση;

Πρόκειται για μία παράσταση που ακροβατεί μεταξύ αφηγηματικού θεάτρου και σωματικής performance. Δουλεύουμε πάνω σε αυτό εδώ και σχεδόν δέκα μήνες και έχει γίνει, κατά κάποιον τρόπο, οι «βάκχες» μας. Ανακαλύψαμε τι σημαίνει και από που κατάγεται αυτή η οριοθετημένη ανθρώπινη συνάντηση που λέγεται θέατρο. Εξερευνήσαμε διάφορα τοπία, παίξαμε σε αρχαιολογικούς χώρους, στο μουσείο Σικελιανού ― διαλέγουμε πολύ προσεκτικά τους χώρος μας. τώρα φαίνεται να έρχεται η πιο προσωπική, η πιο φορτισμένη στιγμή αυτής της παράστασης, γιατί η Αθήνα είναι η πόλη που μεγαλώσαμε, η πόλη που μπορεί να συνδέσει την ευρωπαϊκή πολιτική με αυτό το άλλο που αναζητούσε η Εύα. και το H.ug είναι ένας πραγματικά ιδιότροπος, μοναδικός χώρος, που φέρει την χρωματική παλέτα, τα υλικά και τις υφές που χρειαζόμαστε.

3) Ποια είναι η Εύα Palmer Σικελιανού;

Πολλοί άνθρωποι ξέρουν πως η Εύα υπήρξε η πρώτη ίσως influencer, ζάμπλουτη, σύζυγος του Άγγελου Σικελιανού και μια ζωντανή διαφήμιση του ελληνικού τουρισμού. Στην πραγματικότητα, η Εύα δεν ήταν όσο πλούσια φημιζόταν. Πριν να έρθει στην ελλάδα ήταν μέλος ενός επιφανούς σαπφικού κύκλου. Αφού ήρθε στην Αθήνα, μυήθηκε στις ασχολίες των γυναικών της υπαίθρου, κατήγγειλε τον φασισμό, την αποικιοκρατία, τη βιομηχανοποίηση, ενώ διοργάνωσε τις Δελφικές Εορτές του 1927 και του 1930, και έγινε έτσι η πρώτη γυναίκα που σκηνοθέτησε παράσταση αρχαίου δράματος σε αρχαίο θέατρο.

4) Βρήκατε κάποια δυσκολία στη σκηνοθεσία ή στη δραματουργία της παράστασης;

Η μόνιμη δυσκολία με την οποία συγκρουόμαστε σε κάθε χώρο όπου παρουσιάζουμε την παράσταση είναι η γυμνότητά της. Πήραμε από πολύ νωρίς την απόφαση πως δεν θα έχουμε κανένα εφέ, τίποτε τεχνητό ή αισθητικό σε αυτήν τη δουλειά μας. κάθε φορά επιτρέπουμε στο υλικό μας να έρθει σε διάλογο με τον εκάστοτε χώρο, δημιουργώντας, κατ' ουσία, ένα έργο διαφορετικό, κάθε βράδυ. τόσο η ηθοποιός (Ελένη Νιωτάκη) όσο και η μουσικός (Δέσποινα Γεώργα) έχουν βασανιστεί πολύ και έχουν υπομείνει πολύ την ανάγκη μου να κρατήσουμε αυτό το έργο μια ανοιχτή διαπραγμάτευση, που λαμβάνει χώρα κάθε βράδυ.

5) Ποιος είναι ο κεντρικός άξονας του έργου; Ποιο είναι το κύριο θέμα με το οποίο καταπιάνεται;

Η «αγωνία ιερή» αφηγείται τη ζωή και το έργο της Εύας Palmer Σικελιανού, δίχως τίποτε επινοημένο. Το κείμενο της παράστασης είναι μία πρωτότυπη δραματουργία βασισμένη στη βιογραφία και την αυτοβιογραφία της, την αλληλογραφία και τα δημοσιεύματα της εποχής. Μέσα από αυτά προκύπτουν οι άξονες γύρω από τους οποίους δομήσαμε την παράστασή μας: την υφαντική, τη σχέση της με τη Νάταλι Μπάρνεϊ, τον αγώνα της Εύας κατά της βιομηχανοποίησης, του φασισμού, της αποικιοκρατίας.

6) Ποιο είναι το αγαπημένο σας βιβλίο, το αγαπημένο σας τραγούδι και το αγαπημένο σας σημείο στη πόλη;

Αυτά τα «αγαπημένα» είναι η πιο πληγωτική ερώτηση. Κάθε άνθρωπος που βρίσκεται σε διαρκή ροή με τον κόσμο ερωτεύεται τα πράγματα, τα ξεχνά και ύστερα τα ερωτεύεται ξανά. Αυτή τη στιγμή θέλω να απαντήσω τα «Τέλματα» του Αντρέ Ζιντ· το «Creep» των Radiohead (επειδή χθες το πρωί ξεπήδησε στη συνείδησή μου μετά από πολύ καιρό χωρίς προφανή αφορμή)· ένα πεζοδρόμιο όπου πάντα μυρίζει ζεστό ψωμί.

7) Σχέδια για το μέλλον;

Σχεδιάζω να επιτρέψω σε μία χρόνια εμμονή μου να μεταμορφωθεί σε παράσταση. Ετοιμάζουμε ένα έργο για τη βία που κυοφορείται στις λέξεις και θα κάνει πρεμιέρα το Μάιο με τρεις υπέροχες ηθοποιούς και μία μουσικό ― αλλά δεν μπορώ να μαρτυρήσω περισσότερα.

 ***

Πληροφορίες για την παράσταση θα βρείτε εδώ.