Συνέντευξη του Βαγγέλη Λάσκαρη στο θεατρο.gr.

Υπερασπιζόμαστε τη σκηνή.

α) Τι είναι αυτό που σας δίνει δύναμη και έμπνευση στη δουλειά σας;

Νομίζω από ένα σημείο και μετά αυτό που σου δίνει έμπνευση είναι οι συνεργάτες σου, οι άνθρωποι του ensemble

β) Πότε και πώς πήρατε την απόφαση να γίνετε σκηνοθέτης;

Δεν μπορώ να ‘μαι απόλυτα σίγουρος. Μάλλον ήταν μια μακρά διαδικασία κατά την διάρκεια της οποίας έπρεπε να καταρτιστώ, να με εμπιστευτώ τον εαυτό μου και να με εμπιστευτούν.

γ) Ξεχωρίζετε κάποιον από τους συνεργάτες σας; Έχετε κάποια αγαπημένη ανάμνηση να μοιραστείτε μαζί μας;

Ναι την ηθοποιό Βασιλική Δρακοπούλου με την οποία έχουμε μαζί και την ομάδα ProvaT.O. Athens και όπου μου συμπαραστέκεται σε όλες τις καλές και κακές στιγμές, επαγγελματικές και προσωπικές. Την ευχαριστώ που με ανέχεται.

2) O ΜΙΚΡΟΣ ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ παρουσιάζει το έργο του Anthony Neilson «Οι Σεμνότυφοι» από το Σάββατο 7 Οκτωβρίου 2023, κάθε Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή στις 18:00.

Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για το συγγραφέα και για το έργο;

Ο Antony Neilson, είναι Σκωτσέζος θεατρικός συγγραφέας, ραδιοφωνικός συγγραφέας, σεναριογράφος και σκηνοθέτης. Γεννήθηκε το 1967 στο Εδιμβούργο της Σκωτίας. Όταν τελείωσε το σχολείο μπήκε για σπουδές στο Royal Welsh College of Music and Drama, από το οποίο όμως διώχθηκε λόγω «ανυποταξίας». Κάτι το οποίο δεν τον πτόησε καθόλου, αφού ανενόχλητος πλέον δήλωσε συμμετοχή στο διαγωνισμό νέων συγγραφέων του BBC, όπου και κέρδισε το πρώτο βραβείο, μια πόρτα που του άνοιξε νέους δρόμους στην καριέρα του. Η πρώτη του μεγάλη επιτυχία κατά τον ίδιο θεωρείται το, «Normal: The Düsseldorf Ripper», το οποίο παίχτηκε πρώτη φορά στο «Edinburgh Fringe» και είχε να κάνει με έναν κατά συρροή δολοφόνο. Αγαπημένη του ταινία το, «Last tango in Paris», το οποίο όπως χαρακτηριστικά είπε τον επηρέασε πολύ επαγγελματικά αφού τον ενθάρρυνε να εξωτερικεύσει την σεξουαλικότητα στο δράμα. Δεν είναι τυχαίο ότι τα έργα του χαρακτηρίζονται από τη χρήση σεξ και βίας. Το 2009 οι κρατικές αρχές της Μάλτας απαγόρευσαν το έργο του «Stitching», αφού σύμφωνα με την κυβέρνηση της Μάλτας, ήταν αντικείμενο αισχρότητας και βλασφημίας κάτι το οποίο ανατράπηκε τελικά 9 χρόνια μετά το Μάιο του 2018. Το 2012 ήταν υποψήφιος για τα βραβεία «What’s On Stage» στην κατηγορία νέα καλύτερη κωμωδία, με το έργο «Get Santa!». Την καριέρα του ως σκηνοθέτης, την ξεκίνησε το 1999, με την ταινία «The Debt Collector», όπου και απέσπασε το βραβείο «Fipresci» (International Critics), στο «Troia International Film Festival». Το σκηνοθετικό κομμάτι παίζει μεγάλο ρόλο κατά τη δημιουργία των έργων του. Αρκετά έργα του τα έχει σκηνοθετήσει κιόλας όπως το «God in Ruins» το 2007 στο «Soho Theater», το «Narrative» το 2013 στο «Royal Court Theater» αλλά και το «The Prudes» στο «Royal Court Theater».

Τους «Σεμνότυφοι» (The Prudes) τους έγραψε το 2018 για το Royal Court Theatre – το θέατρο των συγγραφέων, όπως είναι γνωστό στο Λονδίνο, ανέβηκαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 2021 στο θέατρο Vault κι αποφάσισα να επαναδιαπραγματευτώ και επικαιροποιήσω το υλικό του έργου φέρνοντας το αυτή τη φορά στην Ελλάδα του 2023.

Οι ήρωες του έργου μας είναι η Ναταλία κι ο Τάσος, ένα σύγχρονο ζευγάρι της πόλης που κουβαλά όλα τα στερεοτυπικά πρότυπα της κοινωνίας μας για τον άνδρα και την γυναίκα. Μας προσκαλούν στο θέατρο για να μιλήσουμε για το σεξ, αποκαλύπτουν πως οι ίδιοι έχουν να κάνουν σεξ 14 μήνες και 4 ημέρες και δηλώνουν αποφασισμένοι πως το θέμα τους πρέπει να λυθεί απόψε στο θέατρο, πάνω στη σκηνή. Είναι έτοιμοι για όλα και ή θα κάνουν σεξ απόψε ή όλα θα τελειώσουν για αυτούς.

O Anthony Neilson έχει γράψει ένα έργο για την συντροφικότητα, την οικειότητα και την αστική μοναξιά. Στην παράσταση μπαίνουν μια σειρά από ερωτήματα. Πόσο σεμνότυφοι έχουμε γίνει σε μια κοινωνία που συντηρητικοποιείται ταχύτατα;Γιατί το σεξ έχει τόση σημασία στις ζωές μας; Γιατί το σκεφτόμαστε συνέχεια; Γιατί μας αρέσει να μιλάμε για αυτό;

3) Γιατί το σεξ τελικά έχει τόση μεγάλη σημασία στις ζωές μας;

Το ψάχνω κι εγώ μην νομίζετε. Επειδη το θέατρο θέτει ερωτήματα μην περιμένετε πως έχει και τις απαντήσεις.

4) Γιατί πρέπει κάποιος να παρακολουθήσει την παράσταση αυτή;

Εντάξει είναι ένα πάρα πολύ ωραίο έργο, σύγχρονο, που ακουμπά και μιλά για τους ανθρώπους του καιρού μας, ενός καταξιωμένου συγγραφέα με μεγάλη ιστορία στο βρετανικό θέατρο, με δύο εξαιρετικούς ηθοποιούς. Ένα έργο αστείο και βαθύ ταυτόχρονα.

5) Είπατε πως αποφασίσατε να επαναδιαπραγματευτείτε και να επικαιροποιήσετε το υλικό του έργου; Πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν αυτό για εσάς;

Κάποιος που είχε δει την παράσταση στο πρώτο της ανέβασμα, μου είχε πει πως ήταν από τις καλύτερες σκηνοθεσίες μου. Ε εγώ είπα να μην κρατήσω τίποτα το προηγούμενο ανέβασμα. Τέτοιος είμαι. Σκέφτομαι πως στους καιρούς που ζούμε όλα αλλάζουν με τρομακτικές ταχύτητες. Το 2019 όταν κι άρχισα να ασχολούμαι με το έργο δεν μοιάζει πολύ με το 2023. Και μόνο τον Covid να λάβουμε υπόψιν μας, τον εγκλεισμό και το πόσο επηρέασε τις ανθρώπινες σχέσεις αρκεί. Επίσης εφόσον δεν μπορούσα να το ξανακάνω με τον Θανάση Ισιδώρου και την Αγγελική Γρηγοροπούλου το να πάω να ξανακάνω ότι φτιάξαμε μαζί θα ήταν σαν να τους προδίδω, υπήρχαν αυτοσχεδιασμοί και ιδέες που ήταν δικές τους και δεν θα ήταν έντιμο από πλευράς μου να τους χρησιμοποιήσω. Επίσης οι ηθοποιοί που παίζουν φέτος τους ρόλους, ο Τάσος Προβιάς και η Ναταλία Πελέκα θα έπρεπε να νιώσουν κι αυτοί δημιουργοί και πως αυτό που φτιάξαμε τους ανήκει, για να μπορέσουν να το υπερασπιστούν στη σκηνή.

6) Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σας;

Όλη μου η ενέργεια αυτή τη στιγμή βρίσκεται στους Σεμνότυφους. Αλίμονο εξάλλου είμαστε 9 βράδια πριν την πρεμιέρα. Ούτε να μιλάμε δεν θα έπρεπε τώρα (γέλιο)

7) Κάντε μια ευχή για την σελίδα και τους αναγνώστες μας.

Στη σελίδα σας εύχομαι πολλά views και στους αναγνώστες σας να αποφεύγουν τις κακοτοπιές.

photo credits Γιώργος Στριφτάρης

Πληροφορίες για την παράσταση θα βρείτε εδώ.