Συνέντευξη του Νίκου Σκουλά για την παράσταση "ο Χασάπης" στο θέατρο.gr.

1) Καλησπέρα σας, και καλωσορίσατε στην σελίδα μας.

Καλώς σας βρήκα και σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία σας!

α) Θα θέλατε να μας πείτε λίγα πράγματα για εσάς ώστε να σας γνωρίσουν καλύτερα οι αναγνώστες μας; Πως προέκυψε το θέατρο στην ζωή σας;

Να σας πω την αλήθεια, η πρώτη μου επιθυμία ήταν να γίνω ηθοποιός, για να παίξω στον
κινηματογράφο. Όταν ήμουν 15-16 χρόνων είδα 3 ταινίες που με άφησαν με ανοιχτό το στόμα με τις ερμηνείες τον πρωταγωνιστών τους. Τον “Ταξιτζή” του μεγάλου Μάρτιν Σκορτσέζε, με τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο, “Ο μεγάλος δραπέτης” του Στιούαρτ Ρόζενμπεργκ, με
τον Πολ Νιούμαν και τον “Οθέλλο” με τον Λόρενς Ολίβιε, αν και η ερμηνεία που με μάγεψε ήταν αυτή του Φρανκ Φίνλευ, που έπαιζε τον Ιάγο. Από θέατρο δεν είχα ιδέα! Μόνο με το ένστικτο προετοιμάστηκα και έδωσα εξετάσεις σε διάφορες δραματικές σχολές και είχα την τύχη να γίνω δεκτός στο Θέατρο Τέχνης-Κάρολος Κουν. Ήμουν τόσο άσχετος που δεν ήξερα καν ποιος ήταν ο Κουν! Απο κει και πέρα τα πράγματα πήραν το δρόμο τους. Σπούδασα την τέχνη της υποκριτικής, έμαθα την ιστορία της- την ιστορία του θεάτρου δηλαδή- και από τότε, 30 χρόνια τώρα, υπηρετώ το θέατρο ως ηθοποιός. Το αστείο και το ειρωνικό της ιστορίας αυτής είναι ότι, παρόλο που έχω δει πάνω από 8000 ταινίες, δεν έχω παίξει ακόμα σε ταινία μεγάλου μήκους! (για συμπλήρωμα δεν έχω κάνει ούτε καν ένα κάστινγκ για κινηματογράφο). Είναι τόσο μεγάλο το πάθος μου για τον κινηματογράφο, που έμαθα μόνος μου να γράφω σενάρια (ξεκινώντας γράφοντας θεατρικά έργα) και όλα αυτά τα χρόνια έχω ήδη 5 βραβεία για σενάρια μικρού μήκους και θεατρικά. Επίσης γύρισα με δικά μου έξοδα δύο ταινίες μικρού μήκους, την “Τύχη” και το “Υπό πίεση” (το οποίο έχω ανεβάσει και στο YouTube).

β) Ποιο είναι το μότο και η φιλοσοφία σας;

Να σας πω την αλήθεια-δεν μπορώ να κάνω κι αλλιώς δηλαδή- αντιπαθώ τα “τσιτάτα”, τα “μότο” και τις “φιλοσοφίες ζωής”, που λέγονται για να λέγονται... Ειδικά όταν βλέπω τέτοια ποστ - κι από φίλους ακόμα - στα social media με πιάνει αλλεργία... (Γέλιο) Θα σας πω λοιπόν ένα δικό μου “Αν δε σε έχει πατήσει ακόμα το “Τρένο της Ζωής” και σε προσπέρασε, μην ανησυχείς. Θα σε πατήσει στο επόμενο δρομολόγιο...” Είδατε; Μόλις τώρα το έβγαλα... γι’ αυτο αντιπαθώ τόσο πολύ τη χρήση τους, για να πούμε δήθεν κάποιο βαθύτερο νόημα για τη ζωή...Όποιος θέλει μπορεί να διαβάσει λογοτεχνία και φιλοσοφία. Εκεί τα μεγάλα μυαλά τα ‘χουν πει όλα... Αν τώρα με το ζόρι πρέπει να διαλέξω κάτι που με αντιπροσωπεύει, αυτό είναι το να μην τα παρατάς ποτέ, όσο κι αν πέσεις κάτω, για να καταφέρεις αυτό που αγαπάς.

2) Ο Χασάπης του Νικολά Μπιγιόν επιστρέφει για δεύτερη χρονιά στο θέατρο Αλκμήνη. Ένα έργο γροθιά στο στομάχι που αγαπήθηκε από το κοινό.
α) Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για τον συγγραφέα και για την υπόθεση της παράστασης;

Το έργο έχει γραφεί από τον Νικολά Μπιγιόν, ένα επιτυχημένο Καναδό συγγραφέα το 2014. Είναι εμπνευσμένο από τον εμφύλιο πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία στις αρχές του ‘90. Αλλά ευτυχώς είναι γραμμένο τόσο αριστοτεχνικά, που το θέμα του ΔΕΝ είναι ο εμφύλιος πόλεμος. είναι ο κάθε είδους “πόλεμος” και κυρίως αυτός που λαμβάνει χώρα μέσα μας. Όσον αφορά την υπόθεση του έργου δεν μπορώ να πω πολλά, γιατί είναι τόσες πολλές οι ανατροπές μέσα στο έργο, που τα spoiler απαγορεύονται! Θα αναφέρω όμως ένα στοιχείο του έργου που σίγουρα κανει εντυπωση σε όποιον το διαβάσει. Ο κ. Μπιγιόν μπορεί να εμπνεύστηκε από τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία, αλλά όπως σας είπα δεν ήταν ο στόχος του να πάρει θέση στο ποιοι ήταν οι “καλοί” και ποιοι οι “κακοί” στον συγκεκριμένο εμφύλιο. Έτσι επινόησε μια φανταστική χώρα, τη “Λαβινία” και προσέλαβε τρεις γλωσσολόγους διαφορετικής εθνικότητας, από την πρώην Γιουγκοσλαβία, και αυτοί με τη σειρά τους εφηύραν τα “Λαβινιανά”, μια σλαβική σε ηχόχρωμα γλώσσα, που όμως παρότι μοιάζει να ομιλείτε στα βαλκάνια, στην πραγματικότητα δεν υπάρχει. Με αυτόν τον έξυπνο τρόπο. λέει αυτά που θέλει να πει και να σχολιάσει στο έργο, χωρίς να γίνεται προπαγανδιστικός ή γραφικός. Μάλιστα ο Λουκάς Κούτρας που παίζει τον Στρατηγό στην παράσταση, μιλάει ΜΟΝΟ αυτή τη γλώσσα, τα “Λαβινιανά”, από το στόμα του δε βγαίνει ούτε μια κουβέντα στα Ελληνικά!

β) Πώς και γιατί επιλέξατε να μεταφράσετε και να σκηνοθετήσετε το συγκεκριμένο έργο;

Εκτός από τους παραπάνω λόγους, επίσης για το θέμα του έργου, την “εκδίκηση”, την αυτοδικία, ένα θέμα που με αγγίζει βαθιά, αλλά στο τέλος επειδή όταν το διάβασα έμεινα με ανοιχτό το στόμα, από την πλοκή, τη γραφή του και φυσικά τις απίστευτες ανατροπές που έχει. Ελπίζω να κατάφερα να μεταδώσω στους θεατές που το είδαν, έστω λίγη από αυτήν την έμπνευση και τον προβληματισμό που ένιωσα όταν το διάβασα. ( Ε, και για να πηγαίνουμε 2η χρονιά, κάτι πιστεύω πως κατάφερα).

3) α) Ποιος είναι ο ρόλος σας;

Ο ρόλος μου ειναι ο επιθεωρητής Λαμπ, ένας σχεδόν άξεστος αστυνομικός που την παραμονή Χριστουγέννων, βρίσκει παρατημένο στο αστυνομικό του τμήμα έναν 60αρη άντρα, με στολή Στρατηγού και ένα σκούφο του Άι Βασίλη στο κεφάλι, λυπόθυμο και στο λαιμό του το γάντζο ενός Χασάπη. Και προσπαθεί, με τη βοήθεια ενός δικηγόρου πνευματικών δικαιωμάτων, του οποίου η κάρτα βρίσκεται περασμένη στον γάντζο, και της νοσοκόμας που έρχεται να φροντίσει τον λιπόθυμο Στρατηγό, να ανακαλύψουν τι στο καλό συμβαίνει. Και η ιστορία που εκτυλίσσεται μετά, δεν την φαντάζεται κανένας.

β) Τελικά πιστεύετε ότι όλοι έχουμε μέσα μας έναν εν δυνάμει Χασάπη;

Η απάντηση είναι μονολεκτική. Ναι. Στις κατάλληλες συνθήκες, μπορούμε όλοι να εξωτερικευσουμε έναν άγριο εαυτό, που θα άγεται και θα φέρεται μόνο από τα αρχέγονα ένστικτά μας.

4) Πέρα από την παράσταση αυτή, υπάρχουν και άλλα άμεσα σχέδια για την φετινή σεζόν;

Αυτήν τη στιγμή προτεραιότητα έχει ο “Χασάπης”. Τώρα για το υπόλοιπο της σεζόν όλο και κάτι μπορεί να προκύψει. Η αλήθεια είναι ότι θα ήθελα να ανεβάσω ένα έργο που γράφω αυτόν το καιρό, αλλά δε γνωρίζω ακόμα αν οι συνθήκες είναι καλύτερες για φέτος
ή την ερχόμενη σεζόν.

6) Θα θέλαμε να κλείσουμε, με κάτι που θέλετε εσείς να πείτε για το Θεατρο.gr.

Σας ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία και συνεχίσετε να κάνετε αυτό που κάνετε, να ασχολείστε με το θέατρο και τις τέχνες, που σε αυτούς και σε όλους τους δύσκολους καιρούς, μας δίνουν μια αχτίδα ελπίδας για τη συνέχεια.

Πληροφορίες για την παράσταση θα βρείτε εδώ.