Συνέντευξη της Κριστέλ Καπερώνη στο θεατρο gr με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί "Με σιχάθηκα... αλλά και πάλι όχι εντελώς!" στο Tempus Verum Εν Αθήναις.

Συνάντησα ένα ταλαντούχο και λαμπερό πλάσμα, με τεράστια εσωτερική  ενέργεια και δημιουργικότητα. Φέτος σκηνοθετεί μια πολύ ιδιαίτερη παράσταση , το "Με σιχάθηκα... αλλά και πάλι όχι εντελώς!" στο Tempus Verum Εν Αθήναις. Μιλήσαμε για εκείνη, για την παράσταση, για όλα αυτά που της αρέσουν. Με έβαλε στο δικό της σύμπαν. Απολαύστε την Κριστέλ Καπερώνη!

1) Κυρία Καπερώνη καλησπέρα σας, και καλωσορίσατε στην σελίδα μας.

α) Θα θέλατε να μας πείτε λίγα πράγματα για εσάς ώστε να σας γνωρίσουν καλύτερα οι αναγνώστες μας; Πως προέκυψε το θέατρο στην ζωή σας;

Φέτος κλείνω τα 10 χρόνια στην δουλειά. Το θέατρο υπήρχε στην ζωή μου ανέκαθεν λόγω της μητέρας μου. Με θυμάμαι από πάντα μέσα σε μια πρόβα ή ένα στούντιο. Το θέατρο είναι σαν σπίτι για μένα.

β) Θα μας πείτε 5 πράγματα για τον εαυτό σας, που ξέρουν κυρίως οι πολύ αγαπημένοι σας;

Όταν θυμώνω χτυπάω πολύ τα πόδια μου στο πάτωμα. Λατρεύω τα escape room. Μπορώ να ζήσω μόνο με γλυκά και τυριά. Όταν γελάω πολύ, ρουθουνίζω. Κάποιες φορές ξυπνάω μέσα στην νύχτα ψωνίζω κάποιο ρούχο και ξανά κοιμάμαι.

2) Η παράσταση "Με σιχάθηκα... αλλά και πάλι όχι εντελώς!" παίζεται εδώ και λίγο καιρό στο Tempus Verum Εν Αθήναις. Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για την συγγραφέα και για την παράσταση αυτή;

Τα κείμενα είναι της Λένας Κιτσοπούλου και στην δική μας παράσταση ενώσαμε τρεις πολύ αγαπημένους μου μονολόγους σε μια κοινή ιστορία. Η Κιτσοπούλου για μένα είναι «έρωτας». Έχουν μια φοβερή ειλικρίνεια τα κείμενα της και κάτι το οποίο σε κάνει να συνδεθείς αμέσως με το κείμενο ακόμα και αν διαφωνείς ή σε θυμώνει. Με αυτό τον τρόπο δουλέψαμε και στην παράσταση. Με ειλικρίνεια και χωρίς κριτική στάση απέναντι στους χαρακτήρες και τις ιστορίες τους. Φτιάξαμε έναν κόσμο που να μπορούν να χωρέσουν οι 3 ηρωίδες μας και να μιλήσουν ανοιχτα για πράγματα που όλοι μας έχουμε σκεφτεί ή νιώσει.

3) α) Ποιος είναι ο στόχος του έργου και σε τι κοινό απευθύνεται;

Πιστεύω πως το θέατρο οφείλει να απευθύνεται σε όλους. Ο στόχος της παράστασης είναι να μιλήσει για πράγματα που όλοι έχουμε σκεφτεί, αλλά δεν έχουμε πει. Να αισθανθούμε λιγότερο μόνοι.

β) Ποια ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία που συναντήσατε στην υλοποίηση αυτής της παράστασης;

Η δραματουργία. Για μένα ήταν τεράστια πρόκληση το να χωρέσω 3 χαρακτήρες διαφορετικούς σε ένα κοινό σύμπαν.

β) θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για το θίασο;

Είχα την ευτυχία να συνεργαστώ με 3 αγαπημένους μου ανθρώπους. Η Νάστια , η Τζωρτζίνα και η Ηρώ είναι τρία φανταστικά πλάσματα με ταλέντο και ανοιχτές καρδιές. Χωρίς αυτές τίποτα δεν θα ήταν ίδιο.

5) α) Σας έχει μείνει κάποια φράση από την παράσταση; Αν ναι, ποια;

«Εμένα μ´αρέσει πολύ που ζω. Το απολαμβάνω δηλαδή. Και την ηλικία μου και όλα».

6) Ποιο είναι το αγαπημένο σας βιβλίο, το αγαπημένο σας τραγούδι και το αγαπημένο σας σημείο στη πόλη;

Ο Τρυποκάρυδος του Τομ Ρόμπινς για πάντα.
Η «Συναυλία» της Αλεξίου θα με κάνει πάντα να βουρκώνω.
Πολλά. Πάρα πολλά. Πάντα όμως θα γυρίζω στα στενά της Πλάκας για ώρες.

7) Πέρα από την παράσταση αυτή, υπάρχουν και άλλα άμεσα σχέδια για την φετινή σεζόν;

Συζητάμε διάφορα πράγματα για 3η σαιζόν.

8) Θα θέλαμε να κλείσουμε, με κάτι που θέλετε εσείς να πείτε για το Θεατρο.gr.

Να μεγαλώνετε και να δίνετε βήμα σε νέους ανθρώπους να μιλάνε για την τέχνη τους!

Πληροφορίες για την παράσταση:

Με σιχάθηκα... αλλά και πάλι όχι εντελώς!
30 Ιαν - 9 Απρ
Tempus Verum Εν Αθήναις

Τι συμβαίνει όταν τρεις, φαινομενικά, άγνωστοι άνθρωποι βρίσκονται σε ένα νυχτερινό κέντρο, ξεχασμένο από το Θεό, χωρίς κανέναν τρόπο διαφυγής; Πώς στο διάολο έφτασα εδώ; Γιατί δε θυμάμαι πού ήμουν πριν; Τι σκατά φοράω; Πού πήγε η πόρτα; Ποιος είσαι εσύ; Μαλάκα, κάτι μου θυμίζεις. Αυτό το τραγούδι γιατί παίζει συνέχεια; Χορεύω χωρίς να μπορώ να σταματήσω. Χορεύω χωρίς λόγο. Χορεύω χωρίς χέρια. Χορεύω χωρίς πόδια. Ξανά και ξανά. Και πάλι ξανά. Και φτου και πάλι από την αρχή. Σκατά.

Τριάντα κάτι χρονών στην Ελλάδα σημαίνει: γεμιστά, Εξάρχεια, ουίσκια, ένα τελευταίο τσιγάρο και φύγαμε, κάποιος φίλος που έχει σκοτωθεί, διακοπές, θερινό σινεμά, άπνοια, μποτιλιάρισμα, ονόματα, αδέσποτα, μοναξιά, παρέα, βρόμα, απεργία οι σκουπιδιάρηδες, γέρος στο παγκάκι, γέρος στην στάση λεωφορείου, κλαμένη στην Κυψέλη, χωρίς στόχο, χωρίς ελπίδα, μαλάκες, μαλάκες, χιλιάδες μαλάκες παντού, κόρνες, κούραση, απογοήτευση, αγκαλιά, φιλί, πρώτο φιλί, δεύτερο φιλί, εκατομμυριοστό φιλί, η μάνα μου, η φωνή της μάνας μου, έχω καιρό να μιλήσω με τον πατέρα μου, οικειότητα, φίλοι χρόνων, μαλάκα δεν έχεις αλλάξει καθόλου, να τα πούμε σύντομα, ύπνος, ιδρώτας, τά’ χα, τα χάλασα, τα ξανάφτιαξα, μάτι, μάτια, μάτια, νεκροταφείο, άγνοια, φόβος, κατάθλιψη, αυτοάνοσα, εγώ μικρή, εγώ μεγαλύτερη, εγώ όπως είμαι τώρα· πώς είμαι;

----

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Κείμενο: Λένα Κιτσοπούλου

Δραματουργική επεξεργασία : Αγνή Χιώτη, Σταμάτης Μπάκνης

Σκηνοθεσία: Κρίστελ Καπερώνη

Βοηθός Σκηνοθέτη: Σπύρος Δέτσικας

Κινησιολογία: Χριστίνα Μαριάνου

Σκηνικά: Στέφανος Λώλος

Κοστούμια: Κρίστελ Καπερώνη

Σχεδιασμός Φωτισμών : Σοφία Αδαμοπούλου

Φωτογραφίες : Κώστας Γκιόκας

Trailer παράστασης : Θωμάς Παλυβός

Παίζουν: Νάστια Βραχάτη, Τζωρτζίνα Λιώση , Ηρώ Πεκτέση

Στο μπουζούκι ο Πέτρος Δημητρακόπουλος

Από: 28/11/2022 Εως: 09/04/2023
Δευτέρα-Τρίτη, 21:15 | Από 10 Φεβρουαρίου: Παρασκευή & Σάββατο στις 20:00, Κυριακή στις 21:30

Τοποθεσία:
Θέατρο Tempus Verum – Εν Αθήναις, Ιάκχου 19, Γκάζι, Αθήνα

Eισιτήρια:
Από 12€

Πληροφορίες / Κρατήσεις:
Τηλ.: 21 0342 5170