Συνέντευξη των ηθοποιών και του σκηνοθέτη της παράστασης «R.I.P.», στο Θέατρο Επί Κολωνώ.
Συνέντευξη των ηθοποιών και του σκηνοθέτη της παράστασης «R.I.P.», στο Θέατρο Επί Κολωνώ.
Γιάννης Αγγελάκης
1)Η παράσταση R.I.P., ξεκινάει αυτή τη σεζόν στο Θέατρο Επί Κολωνώ. Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για τo συγγραφέα και για την παράσταση;
Ο Δημήτρης Κουρούμπαλης είναι Έλληνας ηθοποιός, σκηνοθέτης και συγγραφέας. Διδάσκει υποκριτική στην Ακαδημία Τεχνών 100 όπου είναι και διευθυντής σπουδών. Εργάζεται ως ηθοποιός από το 2000 σε θέατρο, σινεμά και τηλεόραση. Έχει γράψει και σκηνοθετήσει θεατρικά έργα τα οποία έχουν παρουσιαστεί με επιτυχία, ένα εκ των οποίων είναι και το R.I.P., το οποίο είναι μία πολύ σύγχρονη διασκευή του έργου Ρωμαίος και Ιουλιέτα του Ουίλιαμ Σαίξπηρ. Ο Δημήτρης παίρνει την ιστορία αυτών των δύο νέων παιδιών και τη μεταφέρει στο σήμερα.
2) Σε τι κοινό απευθύνεται η παράσταση αυτή;
Η παράσταση απευθύνεται σε ενήλικο κοινό αλλά νομίζω και έφηβοι μπορούν να έρθουν και να παρακολουθήσουν την παράσταση.
3) Πέρα από την παράσταση αυτή, υπάρχουν και άλλα άμεσα σχέδια για την φετινή σεζόν;
Άλλα άμεσα σχέδια για αυτή την σεζόν δεν υπάρχουν, ο χρόνος μου είναι πολύ περιορισμένος λόγω άλλων υποχρεώσεων.
---
Πηνελόπη Σαραφίδη
1) Κυρία Σαραφίδη, καλησπέρα σας, και καλωσορίσατε στην σελίδα μας.
α) Θα θέλατε να μας πείτε λίγα πράγματα για εσάς ώστε να σας γνωρίσουν καλύτερα οι αναγνώστες μας; Πως προέκυψε το θέατρο στην ζωή σας;
β) Θα μας πείτε 5 πράγματα για τον εαυτό σας, που ξέρουν κυρίως οι πολύ αγαπημένοι σας;
Καλησπέρα και σε εσάς! Εγώ έχω αποφοιτήσει από τη Δραματική σχολή Βεάκη και ασχολούμαι με το θέατρο από μικρή σε ερασιτεχνικές ομάδες. Προέκυψε το θέατρο από ανάγκη έκφρασης αλλά δεν πίστευα ποτέ ότι θα καταφέρω να το κάνω επάγγελμα μου, οπότε νιώθω πολύ τυχερή που δουλεύω από τότε που τελείωσα τη σχολή μου πόσο μάλλον και σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς.
Χμμ... είμαι τελειομανής, δεν διανοούμαι μέρα χωρίς να ακούσω μουσική, γελάω δυνατά, η καλύτερη έξοδος για μένα είναι το θέατρο ή μια συναυλία.
2) Πείτε μας λίγα πράγματα για το ρόλο σας.
Είναι ένα κορίτσι βαθιά ρομαντικό που αυτό όμως το έχει καλά κρυμμένο. Είναι η πρώτη της φορά που ερωτεύεται και έτσι αφήνει να της βγει ένας άλλος εαυτός της.
3) Το έργο που συμμετέχετε, διακρίθηκε στο Off Off Athens Theater Festival 2022 του Επί Κολωνώ και επανέρχεται επί σκηνής για 4 μόνο παραστάσεις! Θα θέλατε να μας πείτε λίγα πράγματα για αυτό;
Είμαι πολύ χαρούμενη για το αποτέλεσμα γιατί δεν ήταν αναμενόμενο και αυτό μας έκανε να προσπαθήσουμε να βελτιώσουμε και την τελευταία λεπτομέρεια του έργου.
---
Δημήτρης Χριστοφορίδης
1) Θα μας πείτε λίγα πράγματα για το ρόλο σας;
Ο ρόλος μου είναι το αγόρι, απέναντι σε όλη αυτή την εμφύλια διαμάχη, σε όλα τα κτηνώδη ένστικτα που αναδύονται μέσα σε μια σάπια - μη λογική. Είναι πολιτικό ον και αυτό που βλέπει μπροστά του δεν είναι μια πόλη. Επιλέγει λοιπόν να μην πάρει θέση. Γνωρίζοντας το κορίτσι, με τον καιρό το ερωτεύεται και το βλέπουμε να ωριμάζει αντιστρόφως ανάλογα σε σχέση με το τι θεωρεί ωριμότητα ο σύγχρονος δυτικός άνθρωπος∙ από τη φαινομενική σιγουριά και πίστη στη δική του οπτική για τα πράγματα, στην ανεμελιά και το “δε με νοιάζει” που σου χαρίζει ο έρωτας και η όρεξη για ζωή. Αυτή ακριβώς η μεταμόρφωση του είναι που με γοητεύει.
2) Έχοντας ως πηγή έμπνευσης το έργο «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, ο Δημήτρης Κουρούμπαλης φέρνει έναν από τους πιο διάσημους θεατρικούς έρωτες όλων των εποχών, στο σήμερα. Πόσο δυνατοί θεωρείτε ότι είναι οι δεσμοί, είτε φιλικοί είτε ερωτικοί, στη σημερινή κοινωνία;
Είναι περίεργο που οι άνθρωποι διαλέγουμε να δούμε μια παράσταση, να πάμε να ακούσουμε μουσική, να βάλουμε μια συγκεκριμένη ταινία να παίξει, για να συγκινηθούμε μόνο και μόνο για όσο διαρκούν όλα αυτά. Ζητάμε με έναν τρόπο, να μπούμε σε μια σύμβαση ορισμένου χρόνου προκειμένου να βιώσουμε κάτι. Και όταν αυτό τελειώσει, συνεχίζουμε τη ζωή μας από κει που τις αφήσαμε, με τις ίδιες μη επιλογές και περιμένοντας πότε θα πάμε ξανά σε μια άλλη παράσταση για να νοιώσουμε το οτιδήποτε. Αυτή η συναισθηματική αγκύλωση δεν είναι θέμα σημερινής κοινωνίας. Στα δικά μου μάτια, όλα είναι θέμα οπτικής. Και πόσο ανοικτές έχουμε τις κεραίες μας.
3) Τι συμβολίζει το εγκαταλελειμμένο καφέ όπου συναντιούνται οι δύο νέοι;
Όλο το έργο εκτυλίσσεται σε ένα καφέ, καθώς έξω επικρατεί εμφύλιος. Τα δυο πρόσωπα -το αγόρι και το κορίτσι- ανήκουν σε αντίπαλα στρατόπεδα, οπότε τρόπον τινά λειτουργεί σαν καταφύγιο και για τους 2 τους από τις συμπλοκές. Το καφέ υπό κανονικές συνθήκες θα έσφυζε από ζωή, ασχέτως κοινωνικής τάξης, ηλικίας και όποιας ακόμα ταμπέλας βάζουμε για να κατηγοριοποιούμε τους ανθρώπους. Τώρα είναι άδειο, ακολουθώντας τη μοίρα της πόλης. Το τέλος. Οι ωραίες μέρες πέρασαν.
Πληροφορίες για την παράσταση θα βρείτε εδώ.