Είδαμε το μιούζικαλ Annie στο θέατρο Παλλάς

Γράφει η Λένα Σάββα

Το πολυβραβευμένο μιούζικαλ Annie σε κείμενο του Thomas Meehan, μουσική Charles Strouse και στίχους Martin Charnin σκηνοθετεί η Θέμις Μαρσέλλου (απόδοση κειμένου και στίχων) με έναν πολυμελή θίασο, μια ζωντανή ορχήστρα, μια ομάδα ταλαντούχων παιδιών κι έναν.... σκύλο.

Η Annie (Μυρτώ Φαραζή) πιστεύει στο αύριο, παρ' όλες τις άσχημες συνθήκες του σήμερα, όπου ζει μέσα σ' ένα ορφανοτροφείο με άλλα παιδιά και διευθύντρια την κακιά και δύστροπη Μις Χάνιγκαν την οποία ερμηνεύει εξαιρετικά η Μαρία Κατσανδρή.
Η Annie πιστεύει σ' ένα καλύτερο μέλλον, κοιτάζει προς αυτό, το οραματίζεται και ξέρουμε πολύ καλά ότι " όταν κοιτάς εκεί που θέλεις να πας,....θα πας εκεί που κοιτάς!"
Οι γονείς της την άφησαν στο ορφανοτροφείο με ένα σημείωμα ότι θα επιστρέψουν να την πάρουν.Από τότε έχουν περάσει δεκατρία χρόνια αλλά η Annie διατηρεί ζωντανές τις ελπίδες της.
Κάποια στιγμή, κάποια "μοιραία" στιγμή (άραγε υπάρχει αυτό που λέμε μοίρα;) έρχεται στο ίδρυμα η γραμματέας του δισεκατομμυριούχου Όλιβερ Γουόρμπακς για να διαλέξει ένα παιδί που θα περάσει τις μέρες των Χριστουγέννων στην έπαυλη του Γουόρμπακς για να τονιστεί έτσι η φιλάνθρωπία του.
Διαλέγει την Annie. Το αστεράκι έχει ανάψει και δείχνει το δρόμο.
Υπάρχει εδώ ένα τεράστιο μήνυμα που μας το παραδίδει η εύθραυστη μα και δυναμική δεσποινιδούλα. Το μήνυμα της έχει να κάνει με τις επιθυμίες και τα όνειρα μας και το πόσο είμαστε προσκολλημένοι σ' αυτά, ώστε να μη δεχόμαστε άλλη εκδοχή. Μας μαθαίνει λοιπόν η Άννυ κάτι μέγιστα σπουδαίο. Την ροή. Ναι, επιθυμούμε κάποια πράγματα και η ενέργεια της υλοποίησης θέλει να μας ικανοποιήσει, φέρνοντας τα όμως με διαφορετικό τρόπο από αυτόν που περιμέναμε.
Αν η ευτυχία έρθει σε μας με άλλη μορφή από αυτήν που ονειρευτήκαμε;
Η Annie μας λέει να είμαστε ευέλικτοι και να ακολουθήσουμε τη ροή. Όπως και η Πολυάννα, βρίσκει σε όλα κάτι θετικό, βλέπει παντού την ομορφιά.Είναι επίσης έξυπνη κι έχει το θάρρος να εκφράζει την αλήθεια της.

Λαμπερό μήνυμα, λαμπερό μιούζικαλ, υπέροχα σκηνικά του Μανώλη Παντελιδάκη και της συνεργάτη του Ελπίδας Δράκου που όπως δήλωσε ο ίδιος είναι από τις πιο όμορφες δουλειές τους.
Υπέροχα τα κοστούμια από την Παναγιώτα Κοκορού κι εντυπωσιακές, αέρινες, αιθέριες μα και γειωμένες, οι χορογραφίες της Άννας Αθανασιάδη.
Εξαιρετική δουλειά για άλλη μια φορά από την Στέλλα Κάλτσου και τον Γιώργο Τέλλο στο σχεδιασμό των φωτισμών.
Να τονίσω εδώ κάτι που θεωρώ πολύ σημαντικό. Αυτή η λάμψη που αναφέρω, δεν έχει να κάνει μόνο με την επιφάνεια και τη βιτρίνα. Αντίθετα αποτελείται από δομικά συστατικά της ψυχής όπως τον ενθουσιασμό, την αγάπη, την αισιοδοξία, το όνειρο!

Ένα από τα πιο εντυπωσιακά πράγματα της παράστασης είναι ο άψογος συντονισμός ερμηνείας, χορού, χορευτικών κινήσεων και τραγουδιών.
Εξαιρετική η ζωντανή ορχήστρα (Νικόλαος Γουάστωρ, Βασίλης Αλεβίζος στην διδασκαλία και στα τραγούδια).
Αναρρωτήθηκα βλέποντάς τους άραγε πόσους μήνες έκαναν πρόβες;
Ο συντονισμός των παιδιών είναι κάτι που το βλέπεις και δεν το πιστεύεις. Οι ταλαντούχες μικρές είναι καλύτερες από επαγγελματίες χρόνων.

Ο Γιάννης Στάνκογλου στον ρόλο του Όλιβερ Γουόρμπακς, η Δανάη Παππά στον ρόλο της Γκρέις Φάρελ της γραμματέας του (χαριτωμένη, με ωραία κίνηση κι εκφραστικότητα), η Μαρία Κατσανδρή ως Μις Χάνιγκαν και ο Αργύρης Αγγέλου με την Κατερίνα Σούσουλα, το αδίστακτο ζευγάρι απατεώνων (γλαφυροί και γκροτέσκο, προκαλούν το γέλιο), είναι εξαιρετικοί.
Μαζί τους ένας πολυμελής θίασος άψογα συντονισμένος τόσο που να λειτουργούν όλοι σαν ένας (αν και πρεμιέρα, έβλεπες έναν θίασο που έμοιαζε να δίνει παραστάσεις μηνών).
Τα παιδάκια είναι χάρμα οφθαλμών κι ώτων με την Μυρτώ Φαραζή να δίνει μια γλυκύτατη, έξυπνη και δυναμική Annie που την αγαπάς με την πρώτη ματιά.
Ο ενθουσιασμός όλων και ιδιαίτερα των παιδιών είναι τόσο έκδηλος, που γεμίζει τη σκηνή, κατεβαίνει στην πλατεία και τρυπώνει μέσα μας.
Ενθουσιασμός, έκφραση, κίνηση, χρώματα και μουσικές, συνθέτουν ένα φαντασμαγορικό πακέτο με σπουδαίο περιεχόμενο.

Κι όπως σ' όλα τα παραμύθια, υπάρχει κι εδώ μια καλή νεραϊδα που κινεί τα νήματα με το χρυσοποίκιλτο ραβδάκι της: Θέμις Μαρσέλλου.
Είπαν ότι είναι η σκηνοθέτης των μεγάλων μιούζικαλ. Δεν θα σταθώ εκεί. Θα σταθώ σ' αυτό που άγγιξε, συγκίνησε κι αναστάτωσε την ψυχή μου. Τον μαγικό τρόπο με τον οποίο τοποθέτησε πάνω σε μια σκηνή ηθοποιούς, χορούς, τραγούδια και μουσικές, για να παραχθεί αυτό το αποτέλεσμα. Αυτή την αίσθηση του ανοιχτού, του μεγάλου, αυτόν τον έρωτα από τον οποίο μοιάζουν να έχουν αγγιχτεί όλα.
Με εστίαση στο φως και στη χαρά!
Συγχαρητήρια στην κύρια Μαρσέλλου και σε όλους τους συντελεστές για αυτή την μαγεία που βιώσαμε!!!!

https://www.more.com/gr-el/tickets/theater/annie/