Είδαμε την παράσταση "Εγώ σκότωσα τον νταή του απαρτχάιντ" στο θέατρο Αλκμήνη σε σκηνοθεσία Κοραή Δαμάτη κι ερμηνεία Νίκου Ιωαννίδη.
Η σύλληψη της παράστασης κι η εκτέλεση της ήταν καθηλωτική. Η αληθινή ιστορία ενός μιγά ομογενή που είναι ή επαναστάτης ή σχιζοφρενής, ενδεχομένως και τα δύο ήταν απίστευτα ενδιαφέρουσα. Ο ηθοποιός περνάει με το λόγο και το σώμα την ζωή που πέρασε με τόσο πόνο και βασανιστήρια . Έγκλειστος στη φυλακή με θανατική ποινή για τριάντα τρία χρόνια , η οποία δεν εκτελέστηκε γιατί θεωρήθηκε ψυχοπαθής , πράγμα που δεν εμπόδισε το καθεστώς να τον βασανίζει κάθε μέρα. Ο ηθοποιός πάσχει , αφηγούμενος τη ζωή του στο κελί της απομόνωσης κι η μόνη του επαφή με την κανονικότητα είναι ο λίγος ουρανός που βλέπει απ' το παράθυρό του. Τα αστέρια και τα σύννεφα είναι η μοναδική του παρέα. Οι λίγοι άνθρωποι που τον αγάπησαν και πέθαναν. Διπλό ρατσισμό βίωσε ο ήρωας. Και από τους λευκούς που τον αντιμετώπιζαν ως μαύρο και από τους μαύρους επειδή ήταν μιγάς. Η μάνα του, το πιο όμορφο κορίτσι της Μοζαμβίκης πέθανε στη γέννα. Ο πατέρας του ο κάπο Τζαφεντάκης του έδωσε το επίθετο του χωρίς την κρητική κατάληξη και τον έστειλε στην Αλεξάνδρεια στην νόνα του. Που του διάβαζε Ερωτόκριτο , τον έστειλε σχολείο και τον αντιμετώπισε σαν άνθρωπο. Όταν μεγάλωσε έγινε ναυτικός ταξίδεψε στην Ελλάδα , στη Χάιφα , στην Βιέννη , αιχμαλωτίστηκε και κρατήθηκε απ' το ναζιστικό καθεστώς κι αφέθηκε ελεύθερος επειδή ήταν ναυτικός.
Κι όταν γύρισε στη Νότιο Αφρική πάλι κατέβαινε απ' το πεζοδρόμιο για να περάσουν είτε οι λευκοί , είτε οι μαύροι . Στην παράσταση συνδιαλέγεται με μια οθόνη με τα φαντάσματα του μυαλού του. Γίνεται μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος , το μόνο κόμμα που δεχόταν έγχρωμους ως μέλη . Ειδική μνεία θα κάνω στις επιλογές της μουσικής που συνοδεύουν τις μνήμες. Μαζί με το λόγο μας ταξίδεψαν σε όλα τα μέρη που πήγε ο ήρωας. Όταν η ζωή του σχεδόν τακτοποιείται και βρίσκει δουλειά σαν μεταφραστής στο κοινοβούλιο συλλαμβάνει την ιδέα να δολοφονήσει τον Φέργουντ , τον λεγόμενο αρχιτέκτονα του απαρτχάιντ. Και τον μαχαιρώνει μέσα στη Βουλή .
Πολυτάραχη ζωή , βασανισμένη που ο Ιωαννίδης σε 70 λεπτά αποτυπώνει μεγάλο κομμάτι του πόνου της.
Η παράσταση κοσμεί το ελληνικό θέατρο. Δεν είναι εύκολη , είναι πολιτική κι όχι μόνο για το ρατσισμό στη φυλή αλλά και το ρατσισμό στην ψυχική ασθένεια. Ο ηθοποιός αποδίδει στο μέγιστο την ατμόσφαιρα και τα συναισθήματα.
Κι η ιστορία ρέει και δεν έχεις την αίσθηση του μονολόγου γιατί ότι ακούς το βλέπεις να εκτυλίσσεται μπροστά σου.

https://www.ticketservices.gr/event/alkmini-skotosa-ton-ntai-tou-apartxaint/?lang=el