Η παράσταση "Le passeport" μας περιμένει σε έναν ιδιαίτερο χώρο στο Κουκάκι, σε ένα φούρνο. Ένα μέρος που θα θεωρούσε κανείς απίθανο να στεγάσει θεατρική τέχνη.
Στο "Μαμά ψωμί", η Ραλλού Μιχαλοπούλου μας περνάει από την πόρτα του παρασκευαστηρίου κατευθείαν στο υπόγειο που στεγάζει το έργο του Pierre Bourgeade.
Άλλωστε η τέχνη ενυπάρχει παντού αρκεί να θες να δημιουργήσεις.
Έτσι ταξιδεύουμε στην Ρωσία του 1896, σε ένα αυταρχικό τσαρικό καθεστώς.
Η αφετηρία της ιστορία μας είναι ένα διαβατήριο, και πιο συγκεκριμένα η
παράδοση του ύστερα από 25 ολόκληρα χρόνια αναμονής.
Η Ναταλία ( Έλενα Αρβανίτη), πέρασε τη μισή της ζωής στην ελπίδα ότι μια μέρα θα αποκτήσει το "κλειδί" της ευτυχίας της . Ο Φεντόρ ( Νίκος Ποριώτης) από την άλλη ,υπάλληλος του κρατικού συστήματος εκτελεί κατά γράμματα τη νομοθεσία μέχρι και το τελευταίο λεπτό της παράδοσης του διαβατηρίου.
Θα έλεγε κανείς πως εξετάζει και την πιο μικρή παράμετρο σαν να κρίνεται από αυτό η ζωή του.
Το δίπολο των δύο αυτών ηρώων διαφαίνεται εξαρχής και είναι ο βασικός πυλώνας αυτού του έργου.
Η Ναταλία ένας άνθρωπος γεμάτος όνειρα, ελπίδα, αυθορμητισμό (παρά το ώριμο της ηλικίας της). Περιμένει καρτερικά αυτό το διαβατήριο για να αρχίσει να ζει όπως σχεδίαζε καιρό. Ο Φεντόρ από την άλλη αυστηρός, σκληρός, δέσμιος ενός κοινωνικού καθωσπρεπισμού ζει με εξωτερικές επιταγές μέσα σε κοινωνικές φόρμες. Ο ένας πρεσβεύει το σύστημα, τη στυγνή του όψη, το παράλογο μιας φαινομενικής τυπικότητας. Η άλλη τον γεμάτο συναίσθημα άνθρωπο με προσωπικές βλέψεις για ζωή και εξέλιξη.
Τελικά, η αδυναμία απόκτησης αυτού του πολυπόθητου διαβατηρίου λόγω νέων κρατικών νομοθεσιών φέρνει την ανατροπή, ο κόσμος της ηρωίδας μοιάζει να καταρρέει χάνοντας το μέχρι τότε νόημα του. Ο μόνος τρόπος για να επιβιώσει κανείς σε ένα πολίτευμα που απορρίπτει τις προσωπικές ελευθερίες μοιάζει να είναι η μύηση σε αυτό. Η ηρωίδα αλλάζει ολοκληρωτικά σε έναν "υποταγμένο" άνθρωπο γεμάτο μίσος στις πράξεις της- διάφορο του πραγματικού της χαρακτήρα.
Όταν η εξουσία αδυνατεί να πράξει με γνώμονα το συμφέρον του συνόλου, τι μπορεί να συμβεί;
Το τραγικό τέλος μας οδηγεί στην συνειδητοποιήση ότι αν ο άνθρωπος χάσει το δικαίωμα για ελπίδα στη ζωή δύναται να κάνει τα πάντα.
Οι δύο ηθοποιοί ερμηνευτικά εξαιρετικοί, αποτυπώνουν με τρομερή φυσικότητα όλο των συναισθηματισμό των ηρώων και τις διακυμάνσεις του.
Η προσεγμένη σκηνοθεσία της Ραλλούς Μιχαλοπούλου διαφένεται από πολλές λεπτομέρειες του έργου. Από τη μουσική επένδυση μέχρι και την κινησιολογία που συνοδεύουν συμπληρωματικά τη δραση των ηθοποιών. Χαρίζουν μια ενδιαφέρουσα νότα σε όλο το έργο κρατώντας σε αγωνία τους θεατές. Οι φωτισμοί εναλάσσονται σε συμφωνία με τις συναισθηματικές εντάσεις. Ενώ το σκηνικό απλοϊκό όμως επαρκές σε όσα εξελίσσονται.
Μια παράσταση ευχάριστη που αγγίζει την ακρότητα αντιφάσεων προκειμένου να επικοινωνήσει κρατικές αδυναμίες που παρεμβαίνουν διαβρωτικά στη ζωή των πολιτών και διατηρούνται με έναν τρόπο μέχρι και στο σήμερα.

Συντελεστές
Ηθοποιοί: Έλενα Αρβανίτη, Νίκος Ποριώτης
Σκηνοθεσία: Ραλλού Μιχαλοπούλου
Μετάφραση: Λουϊζα Μητσάκου
Ενδυματολογία: Μάρκελλος Πολυδώρου
Σκηνογραφία, επιμέλεια μουσικής & κίνησης: Ραλλού Μιχαλοπούλου
Φωτισμοί: Ιωάννα Αθανασίου, Τάσος Παλαιορούτας
Βοηθός σκηνογράφου: Νεκταρία Αλειφεροπούλου
Φροντιστήριο,Ζωγραφική στον τοίχο: Kjaersty Aandahl
Τεχνική επεξεργασία μουσικής: Γιώργος Στεφανακίδης
Ηχογραφημένο στιγμιότυπο: Γιώργος Γκάτζιος
Ηχογραφημένο ρώσικο τραγουδάκι: Σοφία Γκελασβίλη – Τροϊζου
Τεχνικός ήχου & φωτισμού: Άθως Γκάτζιος
Φωτογραφίες: Eric Giovon
Σχεδιασμός αφίσας: Ευάγγελος Κασσαβέτης

Εισιτήρια Παράστασης https://www.ticketservices.gr/event/theatro-mas-le-passeport/?lang=el