Είδαμε την παράσταση Disorder στο θέατρο Καλλιρρόης

Γράφει η Λένα Σάββα

"Το οφθαλμόν αντί οφθαλμού θα μας τυφλώσει όλους."

Στη σκηνή του θεάτρου Καλλιρρόης δυό ξεχωριστές φαινομενικά υποθέσεις εκτυλίσσονται ταυτόχρονα αν και σε διαφορετικούς χρόνους.
Στην πρώτη υπόθεση ένας πράκτορας της Ασφάλειας ανακρίνει έναν τρομοκράτη για να αποκαλύψει τα ονόματα των συνεργατών του.
Στη δεύτερη υπόθεση που συμβαίνει 15 χρόνια αργότερα, μια νεαρή γυναίκα παραδίνεται στην αστυνομία ομολογώντας την ενοχή της για τα τρία στυγερά εγκλήματα που διέπραξε, με θύματα τρεις απόστρατους αξιωματικούς της Αστυνομίας.
Η νεαρή αυτή γυναίκα που οι εφημερίδες την αποκάλεσαν 'η μέδουσα της Αθήνας', δηλώνει αμετανόητη και δικάζεται από ένα Τριμελές Δικαστήριο, η Πρόεδρος του οποίου είναι γνωστή για την αντιδικτατορική δράση της.
Η δίκη αυτή μας φέρνει αντιμέτωπους με την σκοτεινή περίοδο, της επταετίας 1968-1974.

"Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί αυτή η χώρα έχει τόσους ήρωες; Γιατί έχει άλλους τόσους καταδότες."

Με κομμένη την ανάσα, συνεπαρμένοι, παρακολουθούμε τις δύο υποθέσεις να εξελίσσονται ταυτόχρονα πάνω στη σκηνή, με τις ανατροπές να είναι καταιγιστικές, και τίποτα να μην είναι όπως αρχικά είχε φανεί, σ' αυτό το έργο που κινείται ανάμεσα σε δικαστικό και κατασκοπικό θρίλερ.

"Για να πάρει το όπλο η εκδίκηση, σημαίνει ότι έχει βρει τη δικαιοσύνη κοιμισμένη."

Στην παράσταση έχουμε δύο αποσπάσματα από δύο πολύ όμορφα κι αγαπημένα τραγούδια.
1)Το κορμί μου δρόμος που εκτελούνται δημόσια έργα, σε στίχους του Τούρκου ποιητή Ναζίμ Χικμέτ, μελοποιημένο από τον Μάνο Λοΐζο.
2)Σαν τον αητό φτερούγαγε στη στράτα, σε στίχους του Νότη Περγιάλη μελοποιημένο από τον Μίκη Θεοδωράκη.

"Σ' αυτόν τον τόπο οι βασανιστές δεν πάνε φυλακή.Γίνονται διευθυντές και Ταξίαρχοι.Και οι πληροφοριοδότες μετά το τέλος της επταετίας απορροφηθήκαμε όλοι στο Δημόσιο, σε καίριες, διοικητικές θέσεις. Θυρωροί έγιναν στελέχη στη ΔΕΗ. Περιπτεράδες έγιναν διευθυντές στην Πολεοδομία. Τσαγκάρηδες έγιναν κλητήρες στη Βουλή."

Σε μια σκηνοθεσία σφιχτοπλεγμένη, που δεν ξεφεύγει ούτε κλάσμα δευτερολέπτου, οι Αλεξάν Σαριγιάν και Ειρήνη Κατσινούλη, στήνουν μια πλοκή αριστοτεχνική, κάνοντας τον θεατή σχεδόν να μην αναπνέει. Οι δύο υποθέσεις ξεδιπλώνονται με τέτοια ροή, που ενώ προβάλλεται το στοιχείο του απρόβλεπτου, ταυτόχρονα εισχωρεί το μήνυμα του νομοτελειακού σαν οδοδείκτης για το μέλλον.

Οι δυνατές ερμηνείες από τους Στέλιο Μοίρα, Κατερίνα Κυπραίου, Γιάννη Ζαφείρη, Παύλο Ιορδανόπουλο, Αλεξάνδρα Μαρτίνη και Γιώργο Αδαμαντιάδη κοσμούν το δυνατό κείμενο του Αδαμαντιάδη. Είναι ο ένας καλύτερος από τον άλλο έτσι που να μην μπορείς να ξεχωρίσεις κανέναν.

"90.000 άνθρωποι βασανίστηκαν την περίοδο της χούντας. Οι ανακριτές της χούντας δεν ήταν άνθρωποι.Τέρατα ήταν. Σαδιστές εκπαιδευμένοι στον ανθρώπινο πόνο."

Το disorder δείχνει τα σκοτεινά χρόνια (όποτε κι αν συμβαίνουν) και πόσο είναι εύκολο να θολώσει το τοπίο και να μην ξέρει κανείς πού αρχίζει η εκδίκηση, πού τελειώνει το μίσος, πώς γίνεται, βάσει ποιας λογικής του παραλόγου, να καταδιώκεται και να βασανίζεται έως και μέχρι θανάτου, ένας άνθρωπος επειδή έχει μια διαφορετική φιλοσοφία-κοσμοθεωρία.

"Δεν χρειάστηκα τη βοήθεια κανενός κυρία Πρόεδρε.Πίστευα στον εαυτό μου, πίστευα στο σχέδιο μου, προετοιμάστηκα πολύ καλά και το εκτέλεσα στην τελειότητα του".

Ένα συγκλονιστικό κείμενο στα χέρια μιας πολύ καλής σκηνοθεσίας και με δυνατές ερμηνείες, κάνουν μια παράσταση που δεν θα ξεχαστεί εύκολα, για τα μεγάλα μηνύματα που ταρακουνούν τη μνήμη.

Οι καλοί δέχονται βία, οι κακοί δίνουν βία, και οι καλοί εκδικούνται με βία. Η αιματοβαμμένη ιστορία του κόσμου από αρχαιοτάτων χρόνων. Κι αυτό πολλές φορές θολώνει τις διαχωριστικές γραμμές, χωρίς να εννοώ ότι αμφισβητούνται. Εκείνο που είναι αδιαμφισβήτητο είναι ότι η βία στις μέρες μας έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.
Δεν βλέπω τηλεόραση αλλά τυχαία έπεσε το μάτι μου χτες σε μια καμπάνια κατά του παιδικού bullying. Ξέρετε τι έδειχνε; Δύο παιδιά να χτυπιούνται. Όποιος το εμπνεύστηκε αυτό, γνώριζε πολύ καλά ότι μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις. Και η εικόνα που μένει στο μυαλό και περνάει στο υποσυνείδητο, είναι βία.

Το disorder είναι μια συγκλονιστική παράσταση, όχι μόνο για τις εξαιρετικές ερμηνείες, όχι μόνο για τις συνεχείς ανατροπές, όχι μόνο για την πολύ αξιόλογη ενορχήστρωση-σκηνοθεσία. Τα σπουδαία μηνύματα που περιέχει μας αφορούν όλους, τις ζωές μας, τη χώρα μας, ολόκληρο τον πλανήτη μας.
Κάποιος είπε κάποτε "όπως μέσα έτσι κι έξω".
Μήπως η λύση έρχεται τελικά εκ των έσω κι επιβάλλεται τώρα περισσότερο από ποτέ να καλλιεργήσουμε μέσα μας την ειρήνη και την μη βία; (Γκάντι).

"Εδώ καλή μου δεν είναι ο παράδεισος της κουζίνας σου. Εδώ είναι ο κόσμος της κολάσεως και των τεράτων.Καλώς ήρθες."
Βασανιστής της χούντας σε βασανιζόμενη.

Ας ρίξουμε μια ματιά γύρω μας κι ας αναλογιστούμε αν αυτό που υπάρχει, αν αυτό που ζούμε, μας αρέσει. Κι αν δεν, τι μπορούμε να κάνουμε;
Αυτό για μένα είναι το θέατρο.Αφύπνιση! 

Κείμενο: Γιώργος Αδαμαντιάδης
Σκηνοθέτης Α – Επιμέλεια Ήχου: Αλεξάν Σαριγιάν
Σκηνοθέτις Β – Επιμέλεια Κίνησης: Ειρήνη Κατσινούλα
Σχεδιασμός Φωτισμού: Δημήτρης Λογοθέτης
Coaching: Παύλος Ιορδανόπουλος
Σκηνικά: Στέλιος Μοίρας, Γιώργος Αδαμαντιάδης
Φωτογραφίες-Trailer: Ειρήνη Κατσινούλα
Σχεδιασμός Αφίσας: Γιάννης Ζαφείρης
Σχεδιασμός Flyer: Γιώτα Ζουμπούλη
Επικοινωνία: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου
Υπεύθυνος Παραγωγής: Γιάννης Γκουντάρας
Παραγωγή: ΠΑΝΔΗΜOΣ ΗΩΣ

Παίζουν: Στέλιος Μοίρας, Κατερίνα Κυπραίου, Γιάννης Ζαφείρης, Παύλος Ιορδανόπουλος, Αλεξάνδρα Μαρτίνη, Γιώργος Αδαμαντιάδης
Trailer: https://youtu.be/_JqcXmBXwZA

Πληροφορίες
Θέατρο Καλλιρρόης: Καλλιρρόης 10, Αθήνα 117 43
Από 12 Φεβρουαρίου, κάθε Δευτέρα και Τρίτη έως 2 Απριλίου 2024
Ώρα Έναρξης: 21.00
Διάρκεια: 90’ (χωρίς διάλειμμα)
Κατάλληλο για άνω των 16 ετών
Τιμές εισιτηρίων: 15 ευρώ γενική, 12 ευρώ μειωμένο
Τηλ. κρατήσεων: +306972144563
Online κρατήσεις: https://www.ticketservices.gr/event/disorder