Ο Ένκε Φεζολλάρι είναι ένας σκηνοθέτης και ερμηνευτής που τυχαίνει να παρακολουθώ από τα πρώτα του βήματα. Πάντα μου άρεσε ο λυρισμός με τον οποίο άγγιζε ακόμα και αμιγώς πολιτικά ζητήματα και η ευαισθησία, μέσα από την οποία προσέγγιζε κλασσικούς συγγραφείς, αναδεικνύοντας τα πανανθρώπινα μηνύματα και τραύματα που τροφοδοτούν τη σκέψη τους. Σήμερα, η έμπνευση του έχει αποκτήσει τα δικά της φτερά και η θεματολογία του Φεζολλάρι έχει πάει ένα βήμα παραπέρα όχι μόνο το ελληνικό, αλλά και το βαλκανικό θέατρο. Με κύριο όχημά του το βίωμα, ο Φεζολλάρι επιδιώκει να ανασύρει την μνήμη και να τη συνδέσει με το συλλογικό τραύμα, θέτοντας τις βάσεις όχι μόνο ενός πολιτικού, αλλά και ενός συλλογικού θεάτρου. Ως βασικό εργαλείο γι’ αυτό χρησιμοποιεί, δε, το story telling και τον αυτοσχεδιασμό. Ακριβώς αυτή η μεθοδολογία είναι που κάνει κάθε παράσταση του Φεζολλάρι ξεχωριστή, αφού ο χώρος και η ελευθερία δράσης και έκφρασης που δίνει στους ηθοποιούς του δημιουργούν την αίσθηση ότι η πλοκή βρίσκεται κάτω υπό συνεχή διαπραγμάτευση και κατ’ επέκταση αβέβαιη.

Όλα τα παραπάνω αποκρυσταλλώνονται με πληρότητα στην τελευταία παράσταση του Ένκε Φεζολλάρι «Democracy» που άνοιξε αυλαία στο Θέατρο Σταθμός. Συνιστά, δε, μια πορεία αναζήτησης της Δημοκρατίας στο σήμερα και στο χθες σε πλήρη αντιπαραβολή με τα βιώματα, τις καταβολές, τις μνήμες και τις διαδρομές των τεσσάρων περφόρμερ –ηθοποιών επί σκηνής. Στόχος της παράστασης, άλλωστε, φαίνεται να είναι η ανάδειξη του δημοκρατικού πολιτεύματος σε βίωμα, συναίσθημα, πρακτικές. Με αυτό τον τρόπο, οι τέσσερις δημιουργοί, μαζί τους και ο ίδιος ο Φεζολλάρι, δίνουν περιεχόμενο και υπόσταση σε μια αόριστη έννοια, που έχει απασχολήσει την πολιτική, την φιλοσοφία και την τέχνη. Παράλληλα, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η επιλογή να απευθυνθεί η παράσταση σε ένα μεταμεσονύκτιο κοινό, με μειωμένες αντιστάσεις στο τέλος της μέρας. Μειωμένες, άλλωστε, φαίνονται να είναι και οι αντιστάσεις των ίδιων των πολιτών σε μια Δημοκρατία, που συνεχώς μεταβάλλεται, χάνοντας το στόχο, μα και τον προορισμό της.

ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΑΘΜΟΣ (Βίκτωρος Ουγκώ 55, 2105230267)
Μετάφραση αποσπασμάτων του Πελοποννησιακού πολέμου του Θουκυδίδη: Άγγελος Σ. Βλάχος –Εκδόσεις Εστία
Κείμενα –διαμόρφωση δραματουργίας: Βάνα Πεφάνη, Vefi Redhi, Χρήστος Καρασαββίδης, Ένκε Φεζολλάρι
Σύμβουλος δραματουργίας: Ναταλί Μηνιώτη
Ακαδημαϊκή Σύμβουλος: Έφη Καρακάντζα
Μουσική: Κωνσταντίνος Ευαγγελίδης
Κοστούμια: Γιώργος Λυντζέρης
Φωτογραφίες: Γιώτα Εφραιμίδου
Βοηθός σκηνοθέτη: Δανάη Δημοπούλου
Παίζουν: Βάνα Πεφάνη, Vefi Redhi, Χρήστος Καρασαββίδης, Ένκε Φεζολλάρι
Διάρκεια: 80’
Παραστάσεις: Παρασκευή, 23:30
Εισιτήρια: 12, 9 ευρώ

*Μια συνεργασία του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης και του Θεάτρου Σταθμός