Είδαμε την Ελένη του Ρίτσου και τον Επιτάφιο Περικλή στο θέατρο Αθηνών
Είδαμε την Ελένη του Ρίτσου και τον Επιτάφιο Περικλή στο θέατρο Αθηνών.
Είδαμε την Ελένη του Ρίτσου και τον Επιτάφιο Περικλή γραμμένο απ΄τον Θουκυδίδη σε σκηνοθεσία του Δήμου Αβδελιώδη σε μία ενιαία παράσταση στο θέατρο Αθηνών. Διαβάζουμε στο σκηνοθετικό υπόμνημα «η διαυγής αυθεντική σκέψη στις κρίσιμες επιλογές» για τον Επιτάφιο. Προβληματιζόμαστε για το πού και το πώς χάθηκε αυτή η διαύγεια της ελληνικής δημοκρατίας .
Η Ελένη του Ρίτσου ένα έργο ποιητικό , αποδίδεται έξοχα απ΄την Βερόνικα Αργέντζη καθοδηγούμενη απ΄τον σκηνοθέτη στους δύσκολους δρόμους του ποιητικού θεάτρου. Το ξόανο της Ελένης, εκατό, διακοσίων ετών κατά τον Ρίτσο, μέσα απ΄τον λόγο της, περιγράφει τις μνήμες από μία εμφυλιοπολεμική Ελλάδα. Ο πόλεμος των Ελλήνων και των Τρώων είναι πρόσχημα, όσο προσχηματική ήταν και η αιτία αυτού του πολέμου. ¨Ενας ποιητικός ορυμαγδός συναισθημάτων και μνήμης , γεμάτος πεθαμένους κι η Ελένη η ίδια εντέλει πεθαμένη κι αυτή , σκιά στο ομιχλώδες τοπίου κάποιου μοναχικού Άδη. Η εκφορά του λόγου , γεμάτη μουσικότητα, απέδωσε άψογα το κείμενο ,αποδίδοντας την ποίηση , ως ουσία ζωής και ιστορίας κοινωνικής και προσωπικής. Ο κόσμος που περιγράφει γερνάει και φθίνει , μα η ίδια παραμένει φασματικό σύμβολο ομορφιάς και σκληρής αλήθειας. Κι ένα πουκάμισο αδειανό , μία Ελένη κουβαλάει την αυτογνωσία του τόπου της, που την κατέστησε εξιλαστήριο θύμα. Οι φωτισμοί και το κοστούμι της αποδίδουν υπέροχα , αυτό το αιώνιο σύμβολο.
Σύνδεσμος ανάμεσα στους δύο μονολόγους το στάσιμο της Αντιγόνης που τραγούδησε στα αρχαία η Ηωάννα Σπανού. Η οποία έχοντας τον ποιητικό , πολιτικό λόγο του Θουκυδίδη μας απέδειξε πως η ποίηση δεν είναι ξεκομμένη απ΄την καθημερινότητα της ζωής και του θανάτου. Το νόημα της δημοκρατίας προτάσσεται στον ουμανιστικό λόγο του Περικλή σαν ύψιστο αγαθό. Σε έναν λόγο που τίμησε τους πρώτους νεκρούς της πόλης των Αθηνών απ΄τον πελοποννησιακό πόλεμο. Μιας δημοκρατίας με ανοιχτά σύνορα, φιλόξενη στον διαφορετικό ξένο.Ο σκοπός της ζωής ταυτίζεται με τον σκοπό της τέχνης κι έτσι υπήρξε ο χρυσός αιώνας. Εκείνη την εποχή που υπήρχαν μόνο τυραννικά και ολιγαρχικά καθεστώτα η πόλη των Αθηνών έγινε το φωτεινό παράδειγμα αέναο και παγκόσμιο. Κι ίσως πρέπει να δούμε την παράσταση για να ξαναδιδαχθούμε και να θυμηθούμε. ¨Οχι από στείρα αρχαιολατρία αλλά για αποδοχή ευθύνης μια τεράστιας κληρονομιάς.
---
Συντελεστές
«ΕΛΕΝΗ» Γιάννη Ρίτσου
Διδασκαλία ερμηνείας, Σκηνική όψη,
Σκηνοθεσία: Δήμος Αβδελιώδης
Φωνή Αφηγητή: Δήμος Αβδελιώδης
Ένδυμα, Μακέτες: Αριστείδης Πατσόγλου
Graphic Design: Γιάννης Σταματόπουλος
Οργάνωση Παραγωγής: Στεφανία Βλάχου
Ερμηνεία: Βερόνικα Αργέντζη
Θουκυδίδη «ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΠΕΡΙΚΛΗ»
Σε μετάφραση Ελευθέριου Βενιζέλου
Διδασκαλία Ερμηνείας/Σκηνική όψη,Σκηνοθεσία: Δήμος Αβδελιώδης
Graphic Design: Γιάννης Σταματόπουλος
Οργάνωση Παραγωγής: Στεφανία Βλάχου
Ερμηνεία: Ηωάννα Σπανού
Το χορικό από την «Αντιγόνη» του Σοφοκλή τραγουδά η Ηωάννα Σπανού σε δική της απόδοση.
Η πρόταση να δραματοποιηθεί ο Επιτάφιος Λόγος έγινε στους συντελεστές από την Σοφία Ε. Πελοποννησίου, επιμελήτρια της Οικίας Κατακουζηνού, όπου και πρωτοπαρουσιάσθηκε και ήταν αφιερωμένη στη μνήμη του Άγγελου Δεληβορριά, ενώ τελεί υπό την Αιγίδα του Ιδρύματος Ελευθέριος Βενιζέλος.
Τα αγάλματα της φωτογράφησης είναι από τις δημιουργίες του γλύπτη Αριστείδη Πατσόγλου.
Θέατρο Αθηνών,
Βουκουρεστίου 8
Τηλ. 2103312343
Ημερομηνίες παραστάσεων: 3, 4, 5, 6, 7 Μαΐου
Ώρα έναρξης: Τετάρτη-Σάββατο 21:00, Κυριακή 20:00
Διάρκεια: 90'
Προπώληση: https://www.ticketservices.gr/event/dimos-avdeliodis-eleni-epitafios/
Η παράσταση απέσπασε το Βραβείο Σκηνοθεσίας ελληνικού έργου «Κάρολος Κουν» 2019
