Είδαμε την παράσταση "Τα Κατά Μάρκον Μια Ρεμπέτικη Λειτουργία" στο θέατρο Τόπος Αλλού.

Είδαμε την παράσταση "Τα Κατά Μάρκον Μια Ρεμπέτικη Λειτουργία" στο θέατρο Τόπος Αλλού.

Είδαμε την παράσταση "Τα Κατά Μάρκον Μια Ρεμπέτικη Λειτουργία" στο θέατρο Τόπος Αλλού.

Γράφει η Λένα Σάββα

Βάσανα πίκρες φαρμάκια
καραβοτσακίσματα
σαν το βράχο που τον δέρνουν
της θάλασσας τα κύματα
σαν το βράχο που τον δέρνουν
της θάλασσας τα κύματα
βάσανα πίκρες φαρμάκια
καραβοτσακίσματα

Ο Μάρκος Βαμβακάρης, συνθέτης, στιχουργός και τραγουδιστής, θεωρείται ο Πατριάρχης του ρεμπέτικου. Γεννήθηκε στη Σύρο από οικογένεια καθολικών κι ήταν ο πρωτότοκος από έξι αδέλφια. Ο παππούς του έγραφε τραγούδια κι ο πατέρας του έπαιζε ένα λαϊκό όργανο. Δούλεψε ως λούστρος, εφημεριδοπώλης, εργάτης σε κλωστήριο, λιμενεργάτης, εκδορέας στα δημοτικά σφαγεία του Πειραιά κλπ. Από τα πολύ γνωστά του τραγούδια η Φραγκοσυριανή, τα ματόκλαδά σου λάμπουν, το μινόρε της αυγής, μάγκικο τρελλό μικρό μου, χαράματα η ώρα τρεις, όλοι οι ρεμπέτες του ντουνιά κ.α.

"Γίνηκα αλκοολικός με δύο πράματα. Μπουζούκι και τεκές. Περνάγαμε τις νύχτες με μπουζούκι και μπαγλαμά στους πιο γνωστούς τεκέδες και το πρωί πάλι δουλειά. Τίποτα δεν έβαλα στον κόσμο πάνω από το μπουζούκι. Μπουζούκι και τεκές. Όταν έπαιζα, όλος ο κόσμος κι ο ντουνιάς ήτανε δικός μου."ΜΑΡΚΟΣ

Ο Μιχάλης Γενίτσαρης, τραγουδιστής, συνθέτης και στιχουργός, γεννήθηκε στον Πειραιά κι άρχισε να παίζει μπουζούκι και να τραγουδάει από 17 χρονών, όπου έγραψε το πρώτο του τραγούδι "εγώ μάγκας φαινόμουνα". Φυλακίστηκε πολλές φορές για το μπουζούκι του, που εκείνη την εποχή ήταν ταυτισμένο με την αλητεία και ήταν υπό διωγμόν. Έγραψε γύρω στα επτακόσια τραγούδια. Από τα πιο γνωστά του: ο μάγκας, ωραία Θεσσαλονικιά, του Πειραιά τα δειλινά, θα σαλτάρω, κέρασέ μας βρε Μανώλη, εγώ καλά καθόμουνα, μέσ' τη φυλακή που μπήκα, ένας λεβέντης έσβησε (για τον Άρη Βελουχιώτη) κ.α.
Έμεινε γνωστός ώς ο τελευταίος ρεμπέτης.

"Από το '38 και μετά, τα πράματα δυσκόλεψαν. Κράτος αστυνομίας, δικτατορία του Μεταξά, λογοκρισία, φυλακές κι εξορίες. Κρίθηκα δημόσιος επικίνδυνος και με εξόρισαν στη Νιο. Είχανε μαζέψει εκεί όλους τους παρακατιανούς της κοινωνίας. Εκατό τοξικομανείς και είκοσι ζωοκλέφτες. Αλλά δημόσιος επικίνδυνος ήμουν μοναχά εγώ. Εκεί στη Νιο μας θάψανε ζωντανούς νεκρούς. Χίλιες φορές στη φυλακή παρά στην εξορία."ΜΙΧΑΛΗΣ

Ο Λάμπρος Λιάβας, καθηγητής εθνομουσικολογίας και Πολιτισμικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, μετά από ενδελεχή έρευνα, έγραψε ένα έξοχο κείμενο, στο οποίο συναντιούνται οι δύο πρωτεργάτες του ρεμπέτικου: Ο Ευαγγελιστής Μάρκος (Βαμβακάρης) κι ο Αρχάγγελος Μιχαήλ (Γενίτσαρης). Στο κείμενο περιγράφεται όλη η πορεία του ρεμπέτικου τραγουδιού μέσα από τις δραματοποιημένες αφηγήσεις των δύο δημιουργών και εικονοποιούνται ανάγλυφα μέσα από ένα μονόλογο, η φτώχεια, η προσφυγιά, οι ρεμπέτες και οι περιπετειώδεις ζωές τους, οι τεκέδες ως ιερά φυτώρια της μουσικής, τα γλέντια και οι χοροί, οι διώξεις και η λογοκρισία της δικτατορίας του Μεταξά. Η ταυτότητα της ελληνικής λαϊκής μουσικής και οι δύσκολες συνθήκες που άνθισε κι ευδοκίμησε.

"Το ρεμπέτικο είναι οι Μικρασιάτες που ήρθαν πρόσφυγες από τη Μικρασιατική καταστροφή. Μικρασία, Περαίας κι ανάμεσα η Σύρα. Πιο πολύ απ' όλα οι πρόσφυγες ωφέλησαν τη μουσική. Μάθαμε πολλά απ' αυτούς, πολλά και ξακουστά. Τσιφτετέλια, συρτά, ζεϊμπέκικα, απτάλικα, γκαρσιλαμάδες, τούρκικα, αρμένικα, αράπικα. Η Μικρασία ήταν η μάνα της μουσικής."

Ο Τάκης Χρυσικάκος σ' έναν ερμηνευτικό μαραθώνιο δύο ωρών περίπου, σε μια συναρπαστική, γοητευτική ερμηνεία, δημιούργησε αυτό που γνωρίζουμε ως εκκλησιαστική ατμόσφαιρα. Μυσταγωγική, κατανυκτική, σεβαστική. Εκπληκτικός ως Μάρκος Βαμβακάρης, συγκλονιστικός ως Μιχάλης Γενίτσαρης. Μια ερμηνεία εικονοπλαστική, που μας ταξίδεψε σ' εκείνες τις εποχές και τις συνθήκες που άνθισε το ρεμπέτικο, στους καημούς τα πάθη και τα βάσανα των ανθρώπων και την παθιασμένη έμπνευση των δημιουργών. Πάνω στο σπουδαίο κείμενο του Λάμπρου Λιάβα, ο Χρυσικάκος με τη σκηνοθεσία και την ερμηνεία του, ως έμπειρος γλύπτης, έπλασε και ξαναζωντάνεψε μέσα από μια εποχή, την ιστορία της μουσικής μας κληρονομιάς, με χιούμορ και σπαραγμό, με πάθος, νταλκά και μεράκι.

"Το ζεϊμπέκικο γίνηκε μαζί με τον κόσμο. Ζεϊμπέκικο χόρεψε ο Αδάμ όταν τούδωσε το μήλο η Εύα και πάλι ζεϊμπέκικο όλο καημό χόρεψε όταν τον φύγαν απ' τον Παράδεισο κι έπεσε στη δουλειά."

Μαζί με τον Τάκη Χρυσικάκο πάνω στη σκηνή, ο εξαιρετικός νεαρός καλλιτέχνης Αναστάσης Μπίτσιος, συνόδεψε με το μπουζούκι του την αφήγηση και τραγούδησε μερικά από τα τραγούδια των δύο δημιουργών.
Είχαμε την εμπειρία πολύ όμορφων ακουσμάτων όπως: τα ματόκλαδά σου λάμπουν, μη σε μέλλει εσένανε, μπουζούκι μου διπλόχορδο, κάτω στα λεμονάδικα, χαράματα η ώρα τρεις, σκύλα μ' έκανες και λιώνω, οι πρωθυπουργοί, πριν το χάραμα, καραβοτσακίσματα, όλοι οι ρεμπέτες του ντουνιά κ.α.

Είδαμε σε προβολή, πολύ αξιόλογους πίνακες του Χρήστου Μποκόρου.

Τα σκηνικά και τα κοστούμια της Μίκας Πανάγου, συνέβαλαν τα μέγιστα στην ατμοσφαιρικότητα της παράστασης.

Τα "Κατά Μάρκον" εκτός από μια θεατρική-μουσική παράσταση, είναι μια μύηση στον γενετικό κώδικα της λαϊκής μας παράδοσης, αλλά και μεγάλου κομματιού της ιστορίας μας. Δικτατορίες, διώξεις, λογοκρισία, φτώχεια και προσφυγιά, περνάνε σαν κινηματογραφική ταινία μπροστά στα μάτια μας. Πράγματα που πρέπει να γνωρίζουμε αφ' ενός και να μη ξεχνάμε αφετέρου, γιατί ως γνωστόν, όποιος ξεχνά την ιστορία του είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει. Επίσης μας θυμίζει αυτό το ιδιαίτερο, αυθεντικό ελληνικό στοιχείο, που έχει αρχίσει να ξεθωριάζει. Τον καημό, το πάθος, την ιερή φλόγα της καρδιάς, την έμπνευση και τη δημιουργία ως προυπόθεση ζωής, το ντέρτι και την έκφραση μέσω του τραγουδιού και του χορού.

"Εμείς δεν φτιάχναμε τραγούδια μόνο με λόγια και στιχάκια. Φτιάχναμε τα τραγούδια μας με των ανθρώπων τα όνειρα. Και τα όνειρα δεν χάνονται. Οι άνθρωποι σαν άκουγαν τα πάθη τους που γίνονταν τραγούδι, τραγούδαγαν κι αυτοί μαζί μας. Ξεχνιόντουσαν, παίρναν κουράγιο να συνεχίσουν. Αν πέθαινε το όνειρο, τέλειωνες κι εσύ μαζί. Η μουσική μας ήταν που κράτησε το όνειρο. Γινόταν αντίδοτο στη φτώχεια. Όσο σκληρή κι αν ήταν η ζωή, μαλάκωνε."

Δυστυχώς λίγες παραστάσεις ακόμα έχουν μείνει για το θεατρόφιλο κοινό, αν δεν υπάρξει παράταση. Ωστόσο θεωρώ ότι μια τέτοια θεατρική δουλειά θα άξιζε κι επιβάλλεται να πάει και δεύτερη χρονιά.

 

 

Έρευνα-Μουσική επιμέλεια-Κείμενο: ΛΑΜΠΡΟΣ ΛΙΑΒΑΣ
Σκηνοθεσία-ερμηνεία : Τάκης Χρυσικάκος
Ζωντανά επί σκηνής το μπουζούκι του Αναστάση Μπίτσιου.
Σκηνικό – Κοστούμια: Μίκα Πανάγου
Σχεδιασμός φωτισμών: Γιάννης Ζέρβας
Στις προβολές οι πίνακες : του Χρήστου Μποκόρου (ευγενική παραχώρηση)
Επικοινωνία – δημόσιες σχέσεις: Αντώνης Κοκολάκης
Παραγωγή: Θέατρο Τόπος ΑΛΛΟύ

Τιμές εισιτηρίων :

Γενική Είσοδος 15 Ευρώ

Μειωμένο 13 Ευρώ (Ανέργων ,Φοιτητών , ΑμέΑ)

 

Πληροφορίες / Κρατήσεις: Τηλ: 210 8656004

 

Κεφαλληνίας 17, Κυψέλη
Θέατρο Τόπος Αλλού

Επιλέξτε Θέατρο

Θέατρο

Επιλέξτε Παράσταση

Παράσταση

Σύνθετη Αναζήτηση

Είδος

Ημέρα

Περιοχή

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

Banner Ελευσίνια Μυστίρια Φεστιβαλ Ηλιουπολης 1

« Φεβρουάριος 2025 »
Δευ Τρί Τετ Πέμ Παρ Σάβ Κυρ
          1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28    

ΘΕΑΤΡΟ.GR Τα πάντα για το Θέατρο

Θέατρο Παραστάσεις: Όλος ο κόσμος του Θεάτρου στην οθόνη σου! Παραστάσεις, κριτικές, συνέντευξεις, διαγωνισμοί κ.α.

O ιστότοπος μας χρησιμοποιεί cookies για βελτιστοποίηση της εμπειρίας του χρήστη. Με τη χρήση αυτού του ιστοτόπου, αποδέχεστε τη χρήση των cookies.