Το “Στρίψιμο της βίδας” είναι ένα από τα σημαντικότερα έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, μια βικτωριανή ιστορία φαντασμάτων που ακροβατεί ανάμεσα στο ψυχολογικό θρίλερ, το ψυχογράφημα και την αλληγορία. Επιπλέον, η αμφισημία του, ο πυκνός λόγος, η σύγχυση των ορίων μεταξύ πραγματικότητας και μεταφυσικού είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά του έργου αυτού, μέσα από τα οποία κεντρίζεται το ενδιαφέρον του αναγνώστη, στρίβοντας τη “βίδα” όλο και πιο βαθιά στο ασυνείδητο του. Έτσι, αν και το εν λόγω έργο μπορεί να θεωρηθεί σαν ένα έργο από εκείνα που ενέχουν προδήλως όλα τους τα νοήματα στην επιφάνειά τους (πχ. Θρίλερ, ιστορία φαντασμάτων και μυστηρίου), εύκολα, από τις πρώτες κιόλας σελίδες του, ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται ότι περιλαμβάνει καλά κρυμμένα σημαινόμενα και σημαίνοντα μηνύματα, όπως είναι το τραύμα, η γονεϊκή φροντίδα, η ψυχική ασθένεια, η ενδοοικογενειακή βία. Ο κατάλογος, δε, πληθαίνει όλο και περισσότερο φτάνοντας στην τελευταία σελίδα του βιβλίου, αφού ο James καταφέρνει να “παίξει” με το μυαλό μας, στρίβοντας όλο και πιο βαθιά τη βίδα, αναπαράγοντας τους πιο μύχιους φόβους του καθενός μας.

Η παράσταση του Μάριου Ιορδάνου και της Σοφίας Καζαντζιάν καταφέρνει να ανασύρει ένα ακόμα κρυμμένο μυστικό από τα άδυτα του πύργου, παραπέμποντας σε αυτό που ο Σαρτρ αναφέρει χαρακτηριστικά “Η κόλαση είναι οι άλλοι”. Στην πραγματικότητα, η παράσταση “Το στρίψιμο της βίδας, Reloaded” φαίνεται να αντιστρέφει τις παραδοσιακές αναγνώσεις του έργου, κατά τις οποίες το Κακό ενσαρκώνεται τερατωδώς μέσα από την υπερπροστασία που επιδεικνύει η ηρωίδα, προκειμένου να κρατήσει για πάντα τα παιδιά κοντά της μικρά και αθώα, σαν μια παραβολή για την γονεϊκή μονομανία. Αντίθετα, αυτό που ανασύρεται μέσα από την απόδοση των δύο δημιουργών είναι η γυναικεία κραυγή για χειραφέτηση και ελευθερία και μια βαθιά φιλοσοφική, παράλληλη ανάγνωση με την “Κόλαση” του Δάντη.

Ειδικότερα, μια νέα γυναίκα προσλαμβάνεται ως γκουβερνάντα δύο παιδιών σε έναν πύργο, όπου κατοικούν μαζί με μια οικονόμο. Τίποτα, ωστόσο, δεν είναι όπως φαίνεται. Ούτε η οικονόμος, ούτε τα δύο παιδιά, ούτε, φυσικά, η ίδια η γκουβερντάντα. Μέσα από μια ατμόσφαιρα γοτθικού τρόμου ξετυλίγεται το υπαρξιακό δράμα και το τραύμα της ηρωίδας, η οποία είναι εγκλωβισμένη όχι μόνο μέσα στον πύργο αυτό, αλλά και σε έναν ιστό επανάληψης. Έτσι, η αφήγηση της ιστορίας μοιάζει με αυτή μιας χαλασμένης κασέτας, κάτι που ενισχύει την αίσθηση του στοιχειωμένου χώρου. Παράλληλα, σε αυτό συμβάλλει η άριστη σκηνογραφία της παράστασης, τα ατμοσφαιρικά σκηνικά του, καθώς και η χρήση ενός ιδιότυπου “παραπετάσματος” ως μια προσπάθεια διαχωρισμού του πέπλου μεταξύ ζωής και θανάτου, φαντασίας και πραγματικότητας, κάτι που ενισχύεται από το υδάτινο στοιχείο και την αίσθηση ρευστότητας που αυτό δίνει.

Επιπλέον, όλα τα παραπάνω και ,δη, η εστίαση στον εσωτερικό κόσμο των ηρώων και την πνευματικότητα που αναδύεται μέσα από το στοιχειωτικό περιβάλλον, στο οποίο ζουν, προβάλλονται και μέσα από τις ερμηνείες των ηθοποιών, αλλά και τις μεταμορφώσεις τους επί σκηνής. Πράγματι, η έννοια της μεταμόρφωσης είναι ένα ακόμα στοιχείο της ταυτότητας της εν λόγω παράστασης, αφού οι ερμηνευτές πηδούν από τον έναν χαρακτήρα στον άλλο και τα διάφορα ενεργειακά πεδία που αυτοί εκπέμπουν χρησιμοποιώντας όλα τα εκφραστικά μέσα, που τους δίνει το σώμα τους! Ως εκ τούτου, το “Σρίψιμο της βίδας, reloaded” συνδυάζει με χάρη όλες τις αρετές του κειμένου του Henry James, αλλά και αυτές του σύγχρονου θέατρου, με στόχο όχι μόνο την αισθητική ικανοποίηση των θεατών, αλλά και την ανάδειξη νέων στοιχείων του έργου, όπως η ανάδυση του φεμινιστικού λόγου μέσα από αυτό και η κατακεραύνωση της έμφυλης βίας στην οποιαδήποτε μορφή της.

VAULT (Μελενίκου 26, Βοτανικός, 2130356472)
Κείμενο: Σοφία Καζαντζιάν – Μάριος Ιορδάνου (βασισμένο στο έργο του Henry James)
Σκηνοθεσία: Μάριος Ιορδάνου
Παίζουν: Μάριος Ιορδάνου, Σοφία Καζαντζιάν, Βαλεντίνο Βαλάσης, Λυδία Γιαννουσάκη και Αναστασία Νταλιάνη (σε διπλή διανομή)
Σκηνογραφία, ενδυματολογία: Βαλεντίνο Βαλάσης
Κινησιολογία: Σοφία Καζαντζιάν
Μουσική επιμέλεια, σχεδιασμός φωτισμών: Μάριος Ιορδάνου
Φωτογραφίες: Κατερίνα Σβορώνου
Παραστάσεις: Σάββατο στις 18:00 & Κυριακή στις 21:00
Εισιτήρια: από 10 ευρώ
Επικοινωνία: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου | Art Ensembl