Συνέντευξη της Έφης Χαντζούλη στο θεατρο.gr
Επιμέλεια: Γεωργία Κολέγκα

1. Καλησπέρα σας κ. Χαντζούλη Έφη , είναι μεγάλη μου χαρά που σας γνωρίζω και σας ευχαριστώ θερμά που μου διαθέσατε το χρόνο σας για αυτήν εδώ τη συνέντευξη.

Εγώ σας ευχαριστώ πολύ για την ευκαιρία που μου δίνετε να μιλήσω για την τωρινή παράσταση «Κώδικας...γυναίκα» στην οποία συμμετέχω και έκανε πρεμιέρα τη Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2022 στο Θέατρο Βαφείο – Λάκης Καραλής και θα παίζεται κάθε Πέμπτη εως τις 12 Ιανουαρίου 2023.

2. Μια παράσταση αφιερωμένη στις γυναίκες! Τέσσερις γυναίκες από διαφορετικές δεκαετίες που μιλούν για το προσωπικό τους Γολγοθά. Εσείς ποιας δεκαετίας γυναίκα ενσαρκώνετε; Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια για το δικό σας ρόλο;

Υποδύομαι μια γυναίκα της δεκαετίας των ΄80 μοναχική που ζει μέσα από τις ζωές των άλλων. Δεν έχει δημιουργήσει δική της οικογένεια και δεν έχει δικούς της φίλους. Ζεί απομονωμένη, στο σπίτι της, στον δικό της μικρόκοσμο. Παρακολουθεί τις ζωές των ανθρώπων που ζουν απέναντι και δίπλα της και σχολιάζει με τρόπο στριφνό και καχύποπτο καθετί που πέφτει στην δική της αντίληψη. Είναι στενόμυαλη και η σκέψη της είναι μίζερη αν και είναι μια γυναίκα που διαθέτει ανώτερη μόρφωση και καλλιέργεια γεγονός που φαίνεται από τον τρόπο που μιλά και εκφράζεται. Δημιουργεί στο μυαλό της με τη φαντασία της δικά της σενάρια για τις ζωές των άλλων και τα υιοθετεί ως πραγματικότητα. ΄Εχει εμμονές με την καθαριότητα και την αισθητική των πραγμάτων. Της αρέσει υπερβολικά η ιεροτελεστία του τσαγιού και «το στρωμένο τραπεζομάντηλο» που επαναλαμβάνει συχνά πυκνά στο λόγο της δείχνει την τάξη και την σχολαστικότητα που τη διακρίνει. Μέσα όμως από το ρόλο αυτό βγαίνει ένας αυθορμητισμός της γυναίκας αυτής που προκαλεί αστείρευτο γέλιο και χιούμορ. Οι γκριμάτσες της, ο τρόπος που αντιδρά στις καταστάσεις της καθημερινότητας της δικής της ζωής και της ζωής των άλλων γύρω της, την κάνουν αξιαγάπητη μέσα από την κουτσομπολίστικη αυτή συμπεριφορά της. Είναι σίγουρα υπερβολική στις αντιδράσεις της και στον τρόπο που ενεργεί και συμπεριφέρεται αλλά έχει μια δυναμικότητα πάνω στη σκηνή που κερδίζει τις εντυπώσεις αν και είναι κάποιες φορές υπερβολικά καυστική στα σχόλιά της προς τις ζωές των άλλων. Ενδιαφέρεται για τα κοινά αλλά η μόνη της δράση είναι να γράφει γράμματα σε τοπικούς παράγοντες της κοινωνίας που ζεί εκφράζοντας τις δικές της απόψεις για τον χειρισμό κάποιων καταστάσεων που βλάπτουν τον κόσμο γύρω της. Αυτή η υπερβολική φαντασιομανία της την οδηγεί στη φυλακή όπου ο συγχρωτισμός της εκεί με άλλες γυναίκες διαφορετικής προσωπικότητας την επηρεάζει και την προβληματίζει. Αναμφισβήτητα είναι μια κωμικοτραγική φιγούρα η Έλσα που υποδύομαι, ένας καθημερινός, απλός τύπος γυναίκας που εύκολα μπορείς να τον συναντήσεις σε οποιαδήποτε κοινωνία είτε παλιότερων χρόνων είτε σύγχρονη.

3. Πόσο έχει αλλάξει η θέση τις γυναίκας μέσα σε αυτές τις δεκαετίες; Θα δούμε αυτές τις ομοιότητες και διαφορές από τις εξομολογήσεις των γυναικών αυτών;

Η παράσταση «Κώδικας...γυναίκα» απαρτίζεται από τέσσερις μονολόγους. Τριών γυναικών της Έλσας, της Λίλας και της Ρόζας και της Σόνιας μιας διεμφυλικής γυναίκας. Τόσο η Έλσα όσο και η Λίλα και η Ρόζα αντιπροσωπεύουν τρεις διαφορετικούς χαρακτήρες γυναικών που όμως παραμένουν αναλλοίωτοι στο πέρασμα των χρόνων. Η ΄Ελσα αντιπροσωπεύει τη γυναίκα που έμεινε μόνη της στη ζωή χωρίς να έχει δημιουργήσει δική της οικογένεια και χωρίς να έχει φίλους και δικό της κοινωνικό περίγυρο. Είναι περιθωριακό πρόσωπο που ασχολείται με τις ζωές των άλλων γιατί η δική της ζωή είναι ανιαρή, μονότονη και ανούσια κι έτσι βρίσκει ενδιαφέρον να ζήσει παράλληλα με το να παρατηρεί και να σχολιάζει καυστικά τις ζωές των άλλων. Τραγική και συνάμα κωμική φιγούρα που πάντα τη συναντάμε τόσο στη σύγχρονη κοινωνία μας όσα και σε παλαιότερες δεκαετίες. Σίγουρα βέβαια στη σύγχρονη κοινωνία μια γυναίκα μοναχική ίσως να μην ασχολείται τόσο πολύ με τις ζωές των άλλων έχοντας κουτσομπολίστικη διάθεση όπως θα είχε ο ίδιος τύπος γυναίκας σε παλιότερες δεκαετίες. Κι αυτό γιατί μπορεί μια τέτοια γυναίκα να βρίσκει ενδιαφέρον στο διάβασμα, στο θέατρο και σε διάφορα χόμπυ που να γεμίζουν δημιουργικά το χρόνο της.΄Ομως σίγουρα υπάρχει και σήμερα αυτός ο τύπος γυναίκας αλλά ίσως τον συναντάμε σε πιο κλειστές κοινωνίες όπως σε χωριά και κωμοπόλεις και όχι τόσο στα αστικά κέντρα.
Η Λίλα πάλι μια ηθοποιός που τη χαρακτηρίζει η υπερβολική αφέλεια να πιστεύει ό,τι της υπόσχονται και που κυνηγά απεγνωσμένα το όνειρο «της πρωταγωνίστριας» πάντα υπήρχε και πάντα θα υπάρχει.
Και από την άλλη μεριά η Ρόζα μια γυναίκα – σύζυγός ιερέα που ερωτεύεται κάποιον άλλο άνδρα (και μάλιστα μετανάστη) μέσα στο γάμο της και αποφασίζει να ζήσει τον έρωτά της πάλι είναι μια γυναίκα που την συναντάμε και σήμερα αλλά και παλαιότερα. Είναι η γυναίκα εκείνη που δεν την ικανοποιεί ο άνδρας της σε πολλά επίπεδα και αναγκάζεται να κοιτάξει κάποιον άλλο άνδρα γιατί θέλει να νιώσει γυναίκα, γιατί θέλει να ξεφύγει από την πεζή και άχαρη καθημερινότητα που βιώνει στο γάμο της. Απλά σήμερα ένας τέτοιος τύπος γυναίκας μπορεί να χωρίσει πιο εύκολα από ότι παλιότερα που ένα διαζύγιο ήταν περισσότερο κατακριτέο για τη γυναίκα. Η Σόνια πάλι μια διεμφυλική γυναίκα είναι ένας τύπος που παλιότερα ήταν περισσότερο «απαγορευμένος» και επικριτικός από την κοινωνία από ότι είναι σήμερα που φτάσαμε στο σημείο να επιτρέπονται τα σύμφωνα συμβίωσης μεταξύ ομοφυλόφυλων και όχι μόνο. Η κοινωνία μας εξελίσσεται και βλέπει τον άνθρωπο ως οντότητα ανθρώπινη και ως προσωπικότητα ανεξάρτητα με αυτό που ο καθένας επιθυμεί και κάνει στο δικό του κρεβάτι. Εξάλλου η γυναίκα σήμερα είναι χειραφετημένη και ανεξάρτητη γιατί εργάζεται και έχει το δικό της πορτοφόλι κι έτσι έχει λόγο μέσα στην οικογένεια. Δεν υποτάσσεται στα θέλω του άνδρα της όταν αυτά υποβιβάζουν την προσωπικότητά της. Υπάρχουν όμως και μελανά παράδειγμα γυναικών που υφίστανται ενδοοικογενειακή βία από άνδρες ακόμα και σήμερα στον 21ο αιώνα που ζούμε. Δεκαέξι γυναίκες έχουν κατακρεουργηθεί από τους συντρόφους τους μέσα στο έτος 2021 από όσο μπορώ να θυμάμαι.

4. Απ ‘ ό,τι καταλαβαίνω από τη παρουσίαση είναι μια παράσταση που «σφάζει με το βαμβάκι » κωμικές φιγούρες που εξομολογούνται σημαντικά κοινωνικά θέματα σωστά;

Aκριβώς! Και τα τέσσερα αυτά πρόσωπα θίγουν τα κακώς κείμενα της κοινωνίας στην οποία ζούμε. Μιας κοινωνίας που όσα χρόνια κι αν περάσουν εξελίσσεται, γίνεται πιο σύγχρονη, πιο φιλελεύθερη και δημοκρατική και ίσως περισσότερο θα έλεγα ανεκτική σε πρόσωπα και καταστάσεις που όμως διατηρεί ορισμένα στερεότυπα τόσο καταστάσεων όσο και χαρακτήρων. Πάντα θα υπάρχει η κοινωνική κριτική, η εκμετάλλευση γυναικών από άλλα άτομα στο χώρο της εργασίας, ο πόνος της ερωτικής απογοήτευσης των ανθρώπων, η αφέλεια, ο παράνομος έρωτας, το κατεστημένο μια γυναίκα να ακολουθεί τον άντρα της σε κοινωνικές εκδηλώσεις που επιβάλει η δουλειά του και τόσα άλλα. Η παράσταση «Κώδικας ...γυναίκα» είναι μια άκρως ενδιαφέρουσα παράσταση γιατί απεικονίζει μια μικρογραφία της ανθρώπινης κοινωνίας μέσα από την κατάθεση ψυχής των ηθοποιών που υποδύονται τους συγκεκριμένους ρόλους. Μια παράσταση που απευθύνεται σε όλες τις γυναίκες και όχι μόνο...

5. Ποσό επηρεάζει στην προσέγγιση του ρόλου σας η ιδιότητα σας ως φιλόλογος και πόσο η ιδιότητα σας ως ποιήτρια;

Δεν ασκώ το επάγγελμα του φιλολόγου αλλά του ηθοποιού. Σπούδασα ελληνική φιλολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και αναμφισβήτητα οι σπουδές μου αποτελούν ένα επιπλέον όπλο στην φαρέτρα μου ως ηθοποιός. Η καλή γνώση και χρήση της ελληνικής γλώσσας βοηθά τον ηθοποιό να κατανοεί πιο εύκολα και περισσότερο αποτελεσματικά τα νοήματα που κρύβει ο κάθε ρόλος που κατά καιρούς ενσαρκώνει. Αντιλαμβάνεται ίσως πιο σωστά και πιο εύστοχα τους σκοπούς του συγγραφέα που γράφει ένα θεατρικό έργο κι εκείνος καλείται να του δώσει σάρκα και οστά με την ερμηνεία του. Αυτή μου η άποψη δεν είναι απόλυτη φυσικά, γιατί ο ηθοποιός που διαθέτει ταλέντο μπορεί να μην έχει πανεπιστημιακές γνώσεις και όμως να είναι σπουδαίος πάνω στη σκηνή. Το μόνο σίγουρο για μένα είναι ότι ο ηθοποιός θα πρέπει να αφουγκράζεται τους προβληματισμούς της κοινωνίας στην οποία ζει και να προσπαθεί κάθε φορά να γίνεται καλύτερος πνευματικά και ψυχικά. Γιατί σύμφωνα με τα λόγια της
Αμερικανίδας ηθοποιού και δασκάλας της υποκριτικής Stella Adler (1901-1992) «ο ηθοποιός όταν στέκεται στη σκηνή του θεάτρου πρέπει να έχει την αίσθηση ότι απευθύνεται σε ολόκληρο τον κόσμο και πως αυτό που λέει, όλος ο κόσμος πρέπει να το ακούσει». «Δεν κάνουμε θέατρο για το θέατρο. Δεν κάνουμε θέατρο για να ζήσουμε. Κάνουμε θέατρο για να πλουτίσουμε τους εαυτούς μας, το κοινό που μας παρακολουθεί κι όλοι μαζί να βοηθήσουμε να δημιουργηθεί ένας πλατύς, ψυχικά πλούσιος και ακέραιος πολιτισμός στον τόπο μας» είπε ο ιδρυτής του Θεάτρου Τέχνης ο Κάρολος Κουν (1908-1987).

6. Ένας από τους τέσσερις γυναικείους ρόλους ενσαρκώνεται από άνδρα τον κύριο Βαλεντίνο Τσίλογλου. Ο Βαλεντίνος σκηνοθετεί και έχει κάνει και τη δραματουργική επεξεργασία, Θα επιθυμούσατε να μας τον παρουσιάσετε;

Παρακολουθώ τις θεατρικές δουλειές του κ. Τσίλογλου τα τελευταία χρόνια και μπορώ να πω πως έχω εκπλαγεί από τη σκηνοθετική του εφευρετικότητα πάνω στη σκηνή. Σκηνοθετεί όλους τους ηθοποιούς του με αγάπη και προσπαθεί να βγάλει αβίαστα από τον καθένα τον καλύτερό του εαυτό. Κατορθώνει και βγάζει στην επιφάνεια τις κρυμμένες δυνατότητες του κάθε ηθοποιού με τον οποίο συνεργάζεται. Δουλεύεις άνετα μαζί του χωρίς άγχος και προσωπικά εγώ τον εμπιστεύομαι απόλυτα. Εξάλλου γι΄ αυτό και τον επέλεξα να σκηνοθετήσει το μονόλογο που έπαιξα στο Θέατρο «Εύπολις» με τίτλο «ΦΡΕΓΙΑ» σε κείμενο του Νεκτάριου Παλαιολόγου και τον οποίο πρόκειται να παίξω από τις αρχές του νέου έτους σε κεντρικό θέατρο της Αθήνας. Έχει νεωτεριστικές ιδέες και άπλετη θετική ενέργεια και πραγματικά του αξίζουν τα καλύτερα.

7.Θα μας παρουσιάσετε και τους υπόλοιπους συντελεστές τις παράστασης; Θα θέλατε να μας πείτε λίγα πράγματα για το θέατρο Βαφείο και ποιες ημέρες θα μπορέσουμε να σας απολαύσουμε;

Το concept της παράστασης ανήκει στον Βαλεντίνος Τσίλογλου που εμπνεύστηκε αυτή την παράσταση από μονολόγους του Άλαν Μπένετ και από συνεντεύξεις γυναικών στο διαδίκτυο. Τη δραματουργική επεξεργασία έκανε ο ίδιος με τη Χριστιάννα Ανανιάδου, βοηθός Σκηνοθέτη είναι η γλυκύτατη Λούλα Τριανταφύλλου, τα κοστούμια είναι της Αναστασίας Δαραή, η μουσική επιμέλεια είναι του Βαλεντίνος Τσίλογλου, οι φωτισμοί του Σάββα Σουρμελίδη, τα σκηνικά του Βαλεντίνου Τσίλογλου, οι φωτογραφίες, ο σχεδιασμός αφίσας και το trailer της παράστασης του Γιάννη Βολιώτη – Volition. Το τραγούδι της παράστασης ερμηνεύει και συνθέτει η Χρύσα Μπανδέλη. Παίζουν με αλφαβητική σειρά οι ηθοποιοί: Χριστιάννα Ανανιάδου, Κατερίνα Παπαθανασιάδη, Βαλεντίνος Τσίλoγλου, Έφη Χαντζούλη.
Παίζουμε κάθε Πέμπτη 21.15 στο Θέατρο «Βαφείο – Λάκης Καραλής», Κωνσταντινουπόλεως 115 και Αγ. Όρους 16 στο Κεραμεικό κοντά στη στάση μετρό Κεραμεικός. Είναι ένα όμορφο θέατρο άνετο και φιλόξενο που αγκαλιάζει με αγάπη όσες θεατρικές παραστάσεις φιλοξενεί.

Καλή επιτυχία στο ..ΚΩΔΙΚΑΣ ... ΓΥΝΑΙΚΑ. Ραντεβού στο θέατρο Βαφείο – Λάκης Καραλής

Πληροφορίες για την παράσταση θα βρείτε εδώ.