Είδαμε την παράσταση «Κόκκαλο» στο θέατρο Σημείο.

«Θα γινω πάλι τεσσάρων χρόνων και δεν θα πονάω πια.»

Άραγε γίνεται; Έστω και για λίγο να παύσουν οι πόνοι, η αγωνία, οι τρόμοι να αντικρίσουν στο είδωλο τους την ελπίδα, ένα άλλο ασχημόπαπο σε αναμονή της μεταμόρφωσης του σε κύκνο;
Άγνωστο. Ωστόσο με την υπέροχη ερμηνεία του Γεράσιμου Γεννατά σαν κάτι σκληρό και αδιαπέραστο, τρομερό μέσα στη μοναξιά και το αβοήθητο να μαλακώνει, να γίνεται ρευστό και να κυλάει μέσα στις φλέβες προσδοκώντας να φτάσει την καρδιά, να γίνει το ίδιο η καρδιά στη θέση του άκαμπτου μυ που μάθαμε να ονομάζουμε έτσι. Η τόσο ενδεδειγμένη μα παράλληλα και ακριβοθώρητη θεραπεία.

Ο χώρος ιδιαίτερος, διαμορφωμένος με μια ολωσδιόλου δική του δυναμική όπως και το θέαμα που θα ακολουθήσει. Μια επικείμενη τελετουργία αναμένεται, μια μυσταγωγία και μια έκσταση μοναδική. Αντριχιαστική ερμηνεία και εναλλαγή φωνών, απύθμενος πλούτος εκφραστικών μέσων, αποστομωτική κίνησιολογία και ένα πάθος ζωογόνο και θνησιγενές ταλαντεύεται, ανασταίνεται, ξεψυχάει, δομεί και αποδομεί όλη την ανθρώπινη συνθήκη και κοινωνία, την υποκρισία των θεσμών, τον εαυτό, τη θεωρούμενη τρελα και τη αμφιλεγόμενη λογική.

Η εκφορά του λόγου γρατζουνάει τα μύχια της ψυχής και η συνοδεία της ηλεκτρικής κιθάρας, ένα απαράμιλλης ομορφιάς σκηνικό εύρημα δίνει μια μεταφυσική νότα, ένα απόκοσμο στοιχείο τόσο θελκτικό όσο και αποτρόπαιο. Ο λόγος γίνεται μουσική και η μουσική λόγος, λέξεις χωρίς ειρμό μα με μια τόσο απόλυτα δική τους συνοχή που συγκινεί, συνταράζει, μια ερμηνεία τόσο στέρεη και δουλεμένη ικανή να στηρίξει όλο το ονειρικό στοιχείο που όλο ακροβατεί μέχρι να καταποντιστεί, ένας καθολικός τόπος μαγείας, ένα υπερβατό αέναο και άχρονο.
Η λύτρωση, ηλεκτρισμός, ένα κόκαλο που αρνείται να σπάσει όλη η ζωή του Αντονέν Αρτώ ζωντανεύει μπροστά μας, όλη του η δημιουργία, η απογοήτευση, ο έρωτας και η μοναδικότητα του καλλιτέχνη είναι εκεί αιώνια και ελπιδοφόρα. Μια μύηση με το τέλος της οποίας θα βγείτε άλλοι άνθρωποι από την αίθουσα.

«Πρέπει να έχεις ένα κόκαλο και να μη φοβάσαι να το δείξεις ακόμα και αν χρειαστεί να χάσεις τη σάρκα σου για αυτό.»

Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Ιόλη Ανδρεάδη
Κείμενο: Ιόλη Ανδρεάδη & Άρης Ασπρούλης
Σκηνογραφία: Δήμητρα Λιάκουρα
Κοστούμια: Κωνσταντίνος Κασπίρης
Πρωτότυπη Μουσική: Γιώργος Παλαμιώτης
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Φωτογραφίες: Κική Παπαδοπούλου
Video Trailer: Μιχαήλ Μαυρομούστακος
Social Media: Renegade
Βοηθός Παραγωγής: Κωνσταντίνα Μακρή
Διεύθυνση Παραγωγής: Ορέστης Τάτσης
Παραγωγή: ΡΕΟΝ

Εισιτήρια https://www.more.com/gr-el/tickets/theater/kokkalo-simeio-theatre/