Franz Kafka

«Αγαπημένε μου πατέρα...» έγραψε κάποτε ο Κάφκα στην αρχή του γράμματος του προς τον πατέρα του. Και συνέχισε ξεδιπλώνοντας σελίδα τη σελίδα, όλα του τα παράπονα, τα σημάδια και τις πληγές του από εκείνον.Ή μάλλον από τη σχέση τους, απ´ το πατρικό πρόσωπο που ενδεχομένως να ήταν ένα απ´ τα πολλά του πατέρα μα για αυτόν δικαιολογημένα το κύριο. Η παράσταση ξεκινάει ανατρεπτικά με τη φωνή του πατέρα «Σε αγαπούσα πάντα και ας μην ήμουν μαζί σου. Απλά δεν μπορούσα να προσποιηθώ.» Ο Δημήτρης Καταλειφός στον πατρικό ρόλο προβάλλεται κυριολεκτικά και μεταφορικά σαν θεός απέναντι στον Φραντς, η εικόνα του γεμίζει όλη τη σκηνή, οι κινήσεις του, ο τρόπος που τρώει, ένα ελαφρό μειδίαμα όλα πέφτουν πάνω στη πλάτη του σαν σανίδα που τον γκρεμίζει, ίσως στη προσπάθεια του να κρατήσει όρθιο το πατρικό είδωλο. Ο ήρωας καταρρέει υπό το βάρος του πατέρα ο οποίος όσο φανερώνεται τόσο γίνεται σκιά. Ένα αίνιγμα, ένα μυστήριο που ο Φραντς παλεύει να αποκωδικοποιήσει για να ενωθεί μαζί του και με τον τρόπο αυτό να διαχωριστεί για πάντα από αυτόν. Τα τραυματικά περιστατικά της παιδικής ηλικίας όλα συσσωρευμένα εντός της πατρικής φιγούρας, γεμίζουν ασφυκτικά το πατρικό περίγραμμα το οποίο σωριάζεται από πάνω του χωρίς όμως να κάνει θόρυβο ή να σπάει. Η πάλη του μαζί του και με τα γραπτά του, το απελπισμένο κολύμπι του μέσα σε μια χάρτινη θάλασσα, στις λέξεις του για εκείνον και η αγωνία μας αν και πώς θα βγει στη στεριά.

Ο ηθοποιός καθηλωτικός στον ρόλο του, με μια εξαιρετική ερμηνεία μοιάζει να είναι πραγματικά ο ίδιος ο Φραντς Κάφκα. Σαν να βλέπουμε μια μετενσάρκωση του σε έναν διαφορετικό όμως κόσμο, εκατό χρόνια μετά στον οποίο η τεχνολογία, η χρήση κάμερας μαζί με την εξίσου εξαιρετική σκηνοθεσία δίνει μια άλλη διάσταση και την πολύτιμη δυνατότητα να βλέπουμε καθαρότερα τις πραγματικά συγκλονιστικές εκφράσεις του ηθοποιού. Η αμφισημία του πατέρα, οι εντολές που έδινε αλλά δεν τηρούσε ο ίδιος μεταφέρονται και στον γιο ο οποίος παλεύει όχι τόσο με τον γονιό του αλλά με την αμφίθυμη στάση απέναντι του. Το άγρυπνο μάτι του πατέρα πάντα πάνω του, τα μάτια του θεού που τον ακολουθούν σε κάθε του βήμα δίχως να μπορεί να ξεφύγει απ´ το εξεταστικό του βλέμμα. Οι απειλές, οι ύβρεις, ο φόβος υπάρχουν παντού στο σκοτάδι γύρω του, η καταβύθιση στα έγκατα του ψυχισμού του τον μουσκεύει μέχρι το κόκαλο μα δεν τον πνίγει αντίθετα του χαρίζει εν τέλει την ανάσα και την έξοδο έξω στα δέντρα, το γενναίο και σταθερό πια βήμα του στη γειτονιά με το άρωμα πορτοκαλιών της, στο βραδινό, αθέατο στους πολλούς φως. Αυτές οι κάποιες, ίσως λίγες στιγμές καλοσύνης μαζί του. Με τον πατέρα του. Η ύστατη αγκαλιά στο είδωλο καλό, κακό που αμετάκλητα σβήνει. Η τελική ένωση και ο διαχωρισμός του από αυτόν για πάντα μια κοινή εκκρεμότητα ανάμεσα τους.
«Δικός σου
Franz»

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σκηνοθεσία - Διασκευή κειμένου : Πηνελόπη Φλουρή
Δραματουργία: Στέλλα Ράπτη
Βοηθός σκηνοθέτη: Tigran Abrahamyan
Πρωτότυπη μουσική: Τhe Boy ( Αλέξανδρος Βούλγαρης )
Art director : Δημήτρης Πολίτης
Κοστούμια : Μαρία Καραθάνου
Επιστημονικός Σύμβουλος (Ψυχαναλυτής): Πάνος Παπαθεοδώρου
Video παράστασης - trailer: Γρηγόρης Πανόπουλος
Σχεδιασμός προβολών: Αποστόλης Κουτσιανικούλης
Βοηθός παραγωγής: Κορίνα Κοτσίρη
ΠΑΙΖΟΥΝ
Στο ρόλο του Φ. Κάφκα ο Φοίβος Παπακώστας
Στο ρόλο του Πατέρα (βίντεοπτοβολή) ο Δημήτρης Καταλειφός
Επικοινωνία - Γραφείο Τύπου: Ευαγγελία Σκρόμπολα
Παραγωγή: Abnormal Group
Το έργο επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού.
Χορηγός επικοινωνίας Τσέχικο Κέντρο Αθήνας.

Στην παράσταση χρησιμοποιούνται αποσπάσματα από την μετάφραση του κ. Αλέξανδρου Κυπριώτη για το
"Γράμμα στο Πατέρα".

ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ» Φ.ΚΑΦΚΑ
Από 11 Μαίου- 10 Ιουνίου
Πάρασκευή| Σάββατο| Κυριακή| Δευτέρα | στις 21:15

διάρκεια παράστασης : 70 λεπτά